Sòm 122

1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Mwen te kontan lè yo te di mwen, “Annou ale lakay SENYÈ a.”

Pieśń stopni Dawidowa. Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Pańskiego pójdziemy.

2 Pye nou kanpe anndan pòtay ou yo, O Jérusalem!

Że stanęły nogi nasze w bramach twoich, o Jeruzalemie!

3 Jérusalem, ki bati kon yon vil ki kole dyanm ansanm,

O Jeruzalem pięknie pobudowane jako miasto w sobie wespół spojone!

4 sou (sila) tribi yo konn monte, menm tribi a SENYÈ yo, yon òdonans pou Israël, pou bay remèsiman a non SENYÈ a.

Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie, do świadectwa Izraelowego, aby wysławiały imię Pańskie.

5 Paske la, twòn yo te plase pou jijman, twòn lakay David yo.

Albowiem tam są postawione stolice na sąd, stolice domu Dawidowego.

6 Priye pou lapè Jérusalem. (Sila) ki renmen ou yo va pwospere.

Żądajcież pokoju Jeruzalemowi, mówiąc: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.

7 Ke lapè kapab anndan miray ou yo, e pwosperite nan palè ou yo.

Niech będzie pokój w basztach twoich, a uspokojenie w pałacach twoich.

8 Pou koz a frè m yo ak zanmi mwen yo, m ap di koulye a, “Ke lapè anndan ou”.

Dla braci moich i dla przyjaciół moich teraz ci będę żądał pokoju.

9 Pou koz a kay SENYÈ a, Bondye nou an, mwen va chache byen ou.

Dla domu Pana, Boga naszego, będę szukał twego dobrego.