Sòm 122

1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Mwen te kontan lè yo te di mwen, “Annou ale lakay SENYÈ a.”

۱ سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»

2 Pye nou kanpe anndan pòtay ou yo, O Jérusalem!

۲ پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم!

3 Jérusalem, ki bati kon yon vil ki kole dyanm ansanm,

۳ ‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد،

4 sou (sila) tribi yo konn monte, menm tribi a SENYÈ yo, yon òdonans pou Israël, pou bay remèsiman a non SENYÈ a.

۴ که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند.

5 Paske la, twòn yo te plase pou jijman, twòn lakay David yo.

۵ زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود.

6 Priye pou lapè Jérusalem. (Sila) ki renmen ou yo va pwospere.

۶ برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد.

7 Ke lapè kapab anndan miray ou yo, e pwosperite nan palè ou yo.

۷ سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو.

8 Pou koz a frè m yo ak zanmi mwen yo, m ap di koulye a, “Ke lapè anndan ou”.

۸ به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد.

9 Pou koz a kay SENYÈ a, Bondye nou an, mwen va chache byen ou.

۹ به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید.