< Sòm 122 >
1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Mwen te kontan lè yo te di mwen, “Annou ale lakay SENYÈ a.”
Canticum graduum. Lætatus sum in his quæ dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus.
2 Pye nou kanpe anndan pòtay ou yo, O Jérusalem!
Stantes erant pedes nostri in atriis tuis, Jerusalem.
3 Jérusalem, ki bati kon yon vil ki kole dyanm ansanm,
Jerusalem, quæ ædificatur ut civitas, cujus participatio ejus in idipsum.
4 sou (sila) tribi yo konn monte, menm tribi a SENYÈ yo, yon òdonans pou Israël, pou bay remèsiman a non SENYÈ a.
Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini: testimonium Israël, ad confitendum nomini Domini.
5 Paske la, twòn yo te plase pou jijman, twòn lakay David yo.
Quia illic sederunt sedes in judicio, sedes super domum David.
6 Priye pou lapè Jérusalem. (Sila) ki renmen ou yo va pwospere.
Rogate quæ ad pacem sunt Jerusalem, et abundantia diligentibus te.
7 Ke lapè kapab anndan miray ou yo, e pwosperite nan palè ou yo.
Fiat pax in virtute tua, et abundantia in turribus tuis.
8 Pou koz a frè m yo ak zanmi mwen yo, m ap di koulye a, “Ke lapè anndan ou”.
Propter fratres meos et proximos meos, loquebar pacem de te.
9 Pou koz a kay SENYÈ a, Bondye nou an, mwen va chache byen ou.
Propter domum Domini Dei nostri, quæsivi bona tibi.