< Sòm 122 >
1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Mwen te kontan lè yo te di mwen, “Annou ale lakay SENYÈ a.”
Ég varð glaður þegar sagt var við mig: „Komdu! Förum í musterið, hús Drottins!“
2 Pye nou kanpe anndan pòtay ou yo, O Jérusalem!
Við erum stödd í Jerúsalem
3 Jérusalem, ki bati kon yon vil ki kole dyanm ansanm,
og borgin er full af fólki.
4 sou (sila) tribi yo konn monte, menm tribi a SENYÈ yo, yon òdonans pou Israël, pou bay remèsiman a non SENYÈ a.
Allur Ísrael – þjóð Drottins – er kominn til að tilbiðja og lofa Drottin samkvæmt reglu lögmálsins.
5 Paske la, twòn yo te plase pou jijman, twòn lakay David yo.
Sjáið! Þarna eru dómararnir í borgarhliðinu, þeir skera úr deilumálum fólksins.
6 Priye pou lapè Jérusalem. (Sila) ki renmen ou yo va pwospere.
Biðjið þess að friður haldist í Jerúsalem og að þeir sem hana elska njóti heilla og hamingju.
7 Ke lapè kapab anndan miray ou yo, e pwosperite nan palè ou yo.
Ég bið að friður ríki umhverfis þig og hagsæld sé í höllum þínum,
8 Pou koz a frè m yo ak zanmi mwen yo, m ap di koulye a, “Ke lapè anndan ou”.
já, vegna bræðra minna og vina sem hér búa.
9 Pou koz a kay SENYÈ a, Bondye nou an, mwen va chache byen ou.
Ég bið um hamingju þér til handa, Jerúsalem, vegna musteris Drottins sem í þér er.