Sòm 122

1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Mwen te kontan lè yo te di mwen, “Annou ale lakay SENYÈ a.”

Waƙar haurawa. Ta Dawuda. Na yi farin ciki tare da waɗanda suka ce da ni, “Bari mu tafi gidan Ubangiji.”

2 Pye nou kanpe anndan pòtay ou yo, O Jérusalem!

Ƙafafunmu suna tsaye a ƙofofinki, ya Urushalima.

3 Jérusalem, ki bati kon yon vil ki kole dyanm ansanm,

An gina Urushalima kamar birnin da aka yi a harhaɗe wuri guda.

4 sou (sila) tribi yo konn monte, menm tribi a SENYÈ yo, yon òdonans pou Israël, pou bay remèsiman a non SENYÈ a.

A can ne kabilu suke haurawa, kabilan Ubangiji, don su yabi sunan Ubangiji bisa ga farillan da aka ba wa Isra’ila.

5 Paske la, twòn yo te plase pou jijman, twòn lakay David yo.

A can kursiyoyin shari’a yake tsaye, kursiyoyin gidan Dawuda.

6 Priye pou lapè Jérusalem. (Sila) ki renmen ou yo va pwospere.

Ku yi addu’a don salamar Urushalima, “Bari waɗanda suke ƙaunarki su zauna lafiya.

7 Ke lapè kapab anndan miray ou yo, e pwosperite nan palè ou yo.

Bari salama ta kasance a katangarki zaman lafiya kuma a fadodinki.”

8 Pou koz a frè m yo ak zanmi mwen yo, m ap di koulye a, “Ke lapè anndan ou”.

Saboda’yan’uwana da kuma abokaina, zan ce, “Salama tă kasance tare da ke.”

9 Pou koz a kay SENYÈ a, Bondye nou an, mwen va chache byen ou.

Saboda gidan Ubangiji Allahnmu, zan nemi wadatarki.