Sòm 122

1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Mwen te kontan lè yo te di mwen, “Annou ale lakay SENYÈ a.”

Een bedevaartslied. Wat was ik verheugd, toen men zeide: "Wij trekken op naar Jahweh’s huis!"

2 Pye nou kanpe anndan pòtay ou yo, O Jérusalem!

En nu staan onze voeten Al binnen uw poorten, Jerusalem!

3 Jérusalem, ki bati kon yon vil ki kole dyanm ansanm,

Jerusalem, als stad herbouwd, Met burgers, vast aaneen gesloten;

4 sou (sila) tribi yo konn monte, menm tribi a SENYÈ yo, yon òdonans pou Israël, pou bay remèsiman a non SENYÈ a.

Waar de stammen naar opgaan, De stammen van Jahweh. Daar is het Israël een wet, De Naam van Jahweh te loven;

5 Paske la, twòn yo te plase pou jijman, twòn lakay David yo.

Daar staan de zetels voor het gericht, En het troongestoelte van Davids huis.

6 Priye pou lapè Jérusalem. (Sila) ki renmen ou yo va pwospere.

Jerusalem, die u liefhebben, Wensen u vrede en heil;

7 Ke lapè kapab anndan miray ou yo, e pwosperite nan palè ou yo.

Vrede zij binnen uw muren, Heil binnen uw burchten!

8 Pou koz a frè m yo ak zanmi mwen yo, m ap di koulye a, “Ke lapè anndan ou”.

Om mijn broeders en vrienden Bid ik de vrede over u af;

9 Pou koz a kay SENYÈ a, Bondye nou an, mwen va chache byen ou.

Om het huis van Jahweh, onzen God, Wil ik smeken voor uw heil!