Sòm 122

1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Mwen te kontan lè yo te di mwen, “Annou ale lakay SENYÈ a.”

(Sang til Festrejserne. Af David.) Jeg frydede mig, da de sagde til mig: "Vi drager til HERRENs Hus!"

2 Pye nou kanpe anndan pòtay ou yo, O Jérusalem!

Så står vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,

3 Jérusalem, ki bati kon yon vil ki kole dyanm ansanm,

Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;

4 sou (sila) tribi yo konn monte, menm tribi a SENYÈ yo, yon òdonans pou Israël, pou bay remèsiman a non SENYÈ a.

thi did op drager Stammerne, HERRENs Stammer en Vedtægt for Israel om at prise HERRENs Navn.

5 Paske la, twòn yo te plase pou jijman, twòn lakay David yo.

Thi der står Dommersæder, Sæder for Davids Hus.

6 Priye pou lapè Jérusalem. (Sila) ki renmen ou yo va pwospere.

Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!

7 Ke lapè kapab anndan miray ou yo, e pwosperite nan palè ou yo.

Der råde Fred på din Mur, Tryghed i dine Borge!

8 Pou koz a frè m yo ak zanmi mwen yo, m ap di koulye a, “Ke lapè anndan ou”.

For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,

9 Pou koz a kay SENYÈ a, Bondye nou an, mwen va chache byen ou.

for Herren vor Guds hus's skyld vil jeg søge dit bedste.