< Sòm 121 >
1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan Mwen leve zye m vè mòn yo. Se kibò sekou mwen va sòti?
Ég horfi til fjallanna, þar sem Jerúsalem rís. Hvaðan skyldi ég fá hjálp?
2 Sekou m sòti nan SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.
Hjálp mín kemur frá Drottni, skapara himins og jarðar!
3 Li p ap kite pye ou chape. (Sila) ki kenbe ou a p ap kabicha, ni dòmi.
Hann mun aldrei láta mig hrasa eða falla.
4 Gade byen, (Sila) ki kenbe Israël p ap kabicha, ni Li p ap dòmi.
Hann gætir mín öllum stundum og sefur ekki á verðinum.
5 SENYÈ a se gadyen ou. SENYÈ a se lonbraj a men dwat ou.
Sjálfur Drottinn gætir þín! Hugleiddu það! Hann verndar þig gegn öllu illu og er þér alltaf nær.
6 Solèy p ap frape ou lajounen, ni lalin pandan lannwit.
Hann verndar þig jafnt daga sem nætur.
7 SENYÈ a va pwoteje ou de tout mal. Li va kenbe nanm ou.
Hann frelsar þig frá illu og heldur í þér lífinu.
8 Li va pwoteje ou lè ou sòti ak lè ou antre, depi nan moman sa a e jis rive pou tout tan.
Hann hefur augun á þér hvort sem þú gengur út eða inn, já hann varðveitir þig alla daga og að eilífu.