Sòm 120

1 Yon chanson pou monte vè tanp lan Nan gran twoub mwen an, mwen te kriye a SENYÈ a. Li te reponn mwen.

«Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

2 Delivre nanm mwen, O SENYÈ, de lèv k ap bay desepsyon, de lang ki plen manti yo.

И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

3 Kisa pou W ta resevwa, e kisa pou m ta fè ou, O lang mansonjè?

Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

4 Flèch pwent file a gèrye yo, avèk chabon pye gayak tou limen.

— Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

5 Malè a mwen, paske mwen demere nan tant a Méschec, Paske mwen rete pami tant a Kédar yo!

Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

6 Nanm mwen gen demè li avèk (sila) ki rayi lapè yo pandan twòp tan.

Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

7 Mwen vle lapè, men lè m pale, se lagè yo pito.

Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.