< Sòm 120 >

1 Yon chanson pou monte vè tanp lan Nan gran twoub mwen an, mwen te kriye a SENYÈ a. Li te reponn mwen.
En mi angustia, mi llanto subió al Señor, y él me dio una respuesta.
2 Delivre nanm mwen, O SENYÈ, de lèv k ap bay desepsyon, de lang ki plen manti yo.
Oh Señor, sé el salvador de mi alma de los labios mentirosos y de la lengua del engaño.
3 Kisa pou W ta resevwa, e kisa pou m ta fè ou, O lang mansonjè?
¿Qué castigo te dará? ¿Qué más te hará él, lengua falsa?
4 Flèch pwent file a gèrye yo, avèk chabon pye gayak tou limen.
Flechas afiladas del fuerte y fuego ardiente.
5 Malè a mwen, paske mwen demere nan tant a Méschec, Paske mwen rete pami tant a Kédar yo!
La aflicción es mía porque soy extraño en Mesec, y vivo en las tiendas de Cedar.
6 Nanm mwen gen demè li avèk (sila) ki rayi lapè yo pandan twòp tan.
Mi alma ha estado viviendo por mucho tiempo con los que odian la paz.
7 Mwen vle lapè, men lè m pale, se lagè yo pito.
Estoy a favor de la paz; pero cuando digo eso, están a favor de la guerra.

< Sòm 120 >