< Sòm 120 >

1 Yon chanson pou monte vè tanp lan Nan gran twoub mwen an, mwen te kriye a SENYÈ a. Li te reponn mwen.
Pieśń stopni. Wołałem do PANA w swoim utrapieniu i wysłuchał mnie.
2 Delivre nanm mwen, O SENYÈ, de lèv k ap bay desepsyon, de lang ki plen manti yo.
Ocal, PANIE, moją duszę od warg kłamliwych [i] od zdradliwego języka.
3 Kisa pou W ta resevwa, e kisa pou m ta fè ou, O lang mansonjè?
Cóż będzie ci dane albo co się stanie z tobą, zdradliwy języku?
4 Flèch pwent file a gèrye yo, avèk chabon pye gayak tou limen.
Ostre strzały mocarza i węgle z jałowca.
5 Malè a mwen, paske mwen demere nan tant a Méschec, Paske mwen rete pami tant a Kédar yo!
Biada mi, że przebywam w Meszek i mieszkam w namiotach Kedaru.
6 Nanm mwen gen demè li avèk (sila) ki rayi lapè yo pandan twòp tan.
Moja dusza długo mieszka z tymi, którzy nienawidzą pokoju.
7 Mwen vle lapè, men lè m pale, se lagè yo pito.
Ja [jestem za] pokojem, ale gdy [o tym] mówię, oni są za wojną.

< Sòm 120 >