Sòm 120

1 Yon chanson pou monte vè tanp lan Nan gran twoub mwen an, mwen te kriye a SENYÈ a. Li te reponn mwen.

Pieśń stopni. Wołałem do Pana w utrapieniu mojem, a wysłuchał mię.

2 Delivre nanm mwen, O SENYÈ, de lèv k ap bay desepsyon, de lang ki plen manti yo.

Wyzwól, Panie! duszę moję od warg kłamliwych, i od języka zdradliwego.

3 Kisa pou W ta resevwa, e kisa pou m ta fè ou, O lang mansonjè?

Cóż ci da, albo coć za pożytek przyniesie język zdradliwy?

4 Flèch pwent file a gèrye yo, avèk chabon pye gayak tou limen.

Który jest jako strzały ostre mocarza, i jako węgle jałowcowe.

5 Malè a mwen, paske mwen demere nan tant a Méschec, Paske mwen rete pami tant a Kédar yo!

Niestetyż mnie, żem tak długo gościem w Mesech, a mieszkam w namiotach Kedarskich.

6 Nanm mwen gen demè li avèk (sila) ki rayi lapè yo pandan twòp tan.

Długo mieszka dusza moja między tymi, którzy pokój mają w nienawiści.

7 Mwen vle lapè, men lè m pale, se lagè yo pito.

Jać radzę do pokoju; ale gdy o tem mówię, oni do wojny.