Sòm 120

1 Yon chanson pou monte vè tanp lan Nan gran twoub mwen an, mwen te kriye a SENYÈ a. Li te reponn mwen.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

2 Delivre nanm mwen, O SENYÈ, de lèv k ap bay desepsyon, de lang ki plen manti yo.

ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

3 Kisa pou W ta resevwa, e kisa pou m ta fè ou, O lang mansonjè?

ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

4 Flèch pwent file a gèrye yo, avèk chabon pye gayak tou limen.

تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

5 Malè a mwen, paske mwen demere nan tant a Méschec, Paske mwen rete pami tant a Kédar yo!

شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

6 Nanm mwen gen demè li avèk (sila) ki rayi lapè yo pandan twòp tan.

از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

7 Mwen vle lapè, men lè m pale, se lagè yo pito.

من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.