Sòm 120

1 Yon chanson pou monte vè tanp lan Nan gran twoub mwen an, mwen te kriye a SENYÈ a. Li te reponn mwen.

۱ سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود.

2 Delivre nanm mwen, O SENYÈ, de lèv k ap bay desepsyon, de lang ki plen manti yo.

۲ ‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر.

3 Kisa pou W ta resevwa, e kisa pou m ta fè ou, O lang mansonjè?

۳ چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟

4 Flèch pwent file a gèrye yo, avèk chabon pye gayak tou limen.

۴ تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق!

5 Malè a mwen, paske mwen demere nan tant a Méschec, Paske mwen rete pami tant a Kédar yo!

۵ وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام.

6 Nanm mwen gen demè li avèk (sila) ki rayi lapè yo pandan twòp tan.

۶ چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد.

7 Mwen vle lapè, men lè m pale, se lagè yo pito.

۷ من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند.