< Sòm 116 >

1 Mwen renmen SENYÈ a, paske Li tande vwa m, avèk siplikasyon mwen yo.
خداوند را دوست می‌دارم زیرا ناله و فریاد مرا می‌شنود
2 Akoz Li te panche zòrèy Li bò kote m, pou sa, mwen va rele non Li pandan tout tan ke m viv.
و به درخواست من گوش می‌دهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم کرد.
3 Kòd lanmò yo te antoure m, e laperèz fòs lanmò te vini sou mwen. Mwen te jwenn twoub ak gwo tristès. (Sheol h7585)
خطر مرگ بر من سایه افکنده بود و مایوس و غمگین بودم، (Sheol h7585)
4 Alò, mwen te rele non SENYÈ a. O SENYÈ, mwen sipliye Ou, sove lavi mwen!
سپس نام خداوند را خواندم و فریاد زدم: «آه ای خداوند، مرا نجات بده!»
5 Ranpli ak gras ak ladwati, se SENYÈ a. Wi, Bondye nou an plen ak mizerikòd.
او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحیم است.
6 SENYÈ a toujou pwoteje moun senp yo. Mwen te abese mwen nèt e Li te sove mwen.
خداوند افراد ساده‌دل و فروتن را حفظ می‌کند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد.
7 Reprann repo ou, O nanm mwen, paske Bondye te aji nan bonte Li avèk ou.
ای جان من، آسوده باش، زیرا خداوند در حق من خوبی کرده است!
8 Paske Ou te delivre nanm mwen devan lanmò, zye m pou m pa kriye, pye m pou m pa glise tonbe.
او مرا از مرگ نجات داد و اشکهایم را پاک کرد و نگذاشت پایم بلغزد،
9 Mwen va mache devan SENYÈ a nan peyi moun vivan an.
تا بتوانم در این دنیا در حضور خداوند زیست کنم.
10 Mwen te kwè, pou sa mwen te di: “Mwen te vrèman aflije.”
به تو ایمان داشتم، پس گفتم: «سخت پریشانم!»
11 Mwen te di nan mitan gwo twoub mwen yo: “Tout moun se mantè”.
در اضطراب خود به تو فریاد برآوردم: «همه دروغ می‌گویند!»
12 Kisa mwen kapab bay a SENYÈ a Pou tout bonte Li anvè mwen?
اما اینک در برابر همهٔ خوبی‌هایی که خداوند برای من کرده است، چه می‌توانم به او بدهم؟
13 Mwen va leve wo koup sali a, e rele non SENYÈ a.
پیالۀ نجات را بلند خواهم کرد و نام خداوند را که مرا نجات داده، سپاس خواهم گفت.
14 Mwen va peye tout ve mwen yo anvè SENYÈ a. Wi, nan prezans tout pèp Li a!
در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد.
15 Byen chè nan zye SENYÈ a, se lanmò a fidèl Li yo.
جانهای مقدّسان خداوند نزد او عزیزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بین بروند.
16 O SENYÈ, anverite, mwen se sèvitè Ou. Mwen se sèvitè Ou, fis a sèvant Ou an. Ou fin lache kòd mwen yo.
ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر کنیز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی.
17 A Ou menm, mwen va ofri yon sakrifis remèsiman, e va rele sou non SENYÈ a.
قربانی شکرگزاری را به حضورت تقدیم می‌کنم و نام تو را گرامی می‌دارم.
18 Mwen va peye ve mwen yo a SENYÈ a. Wi, kite l fèt nan prezans a tout pèp Li a!
در حضور تمام مردم اسرائیل و در خانهٔ تو که در اورشلیم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. سپاس بر خداوند!
19 Nan lakou lakay SENYÈ a, nan mitan nou menm, O Jérusalem, Louwe SENYÈ a!

< Sòm 116 >