Sòm 116
1 Mwen renmen SENYÈ a, paske Li tande vwa m, avèk siplikasyon mwen yo.
Ég elska Drottin, því að hann heyrir bænir mínar – og svarar þeim.
2 Akoz Li te panche zòrèy Li bò kote m, pou sa, mwen va rele non Li pandan tout tan ke m viv.
Meðan ég dreg andann mun ég biðja til hans, því að hann lítur niður og hlustar á mig.
3 Kòd lanmò yo te antoure m, e laperèz fòs lanmò te vini sou mwen. Mwen te jwenn twoub ak gwo tristès. (Sheol h7585)
Ég horfðist í augu við dauðann – var hræddur og hnípinn. (Sheol h7585)
4 Alò, mwen te rele non SENYÈ a. O SENYÈ, mwen sipliye Ou, sove lavi mwen!
Þá hvíslaði ég: „Drottinn, frelsaðu mig!“
5 Ranpli ak gras ak ladwati, se SENYÈ a. Wi, Bondye nou an plen ak mizerikòd.
Náðugur er Drottinn og góður er hann!
6 SENYÈ a toujou pwoteje moun senp yo. Mwen te abese mwen nèt e Li te sove mwen.
Drottinn hlífir vondaufum og styrkir hjálparvana.
7 Reprann repo ou, O nanm mwen, paske Bondye te aji nan bonte Li avèk ou.
Nú get ég slakað á og verið rór, því að Drottinn hefur gert mikla hluti fyrir mig.
8 Paske Ou te delivre nanm mwen devan lanmò, zye m pou m pa kriye, pye m pou m pa glise tonbe.
Hann hefur bjargað mér frá dauða, augum mínum frá gráti og fótum mínum frá hrösun.
9 Mwen va mache devan SENYÈ a nan peyi moun vivan an.
Ég fæ að lifa! Já, lifa með honum hér á jörðu!
10 Mwen te kwè, pou sa mwen te di: “Mwen te vrèman aflije.”
Þegar ég átti erfitt hugsaði ég:
11 Mwen te di nan mitan gwo twoub mwen yo: “Tout moun se mantè”.
Þeir segja ósatt, að allt muni snúast mér í hag.
12 Kisa mwen kapab bay a SENYÈ a Pou tout bonte Li anvè mwen?
En nú, hvernig get ég nú endurgoldið Drottni góðverk hans við mig?
13 Mwen va leve wo koup sali a, e rele non SENYÈ a.
Ég vil lyfta bikarnum og vínberjalegi að fórn, þakka honum lífið.
14 Mwen va peye tout ve mwen yo anvè SENYÈ a. Wi, nan prezans tout pèp Li a!
Fórnina sem ég lofaði Drottni, færi ég nú í allra augsýn.
15 Byen chè nan zye SENYÈ a, se lanmò a fidèl Li yo.
Hann elskar vini sína og lætur þá ekki deyja án gildrar ástæðu.
16 O SENYÈ, anverite, mwen se sèvitè Ou. Mwen se sèvitè Ou, fis a sèvant Ou an. Ou fin lache kòd mwen yo.
Drottinn, þú hefur leyst fjötra mína, því vil ég þjóna þér af öllu hjarta.
17 A Ou menm, mwen va ofri yon sakrifis remèsiman, e va rele sou non SENYÈ a.
Ég vil lofa þig og færa þér þakkarfórn.
18 Mwen va peye ve mwen yo a SENYÈ a. Wi, kite l fèt nan prezans a tout pèp Li a!
Í forgörðum musteris Drottins í Jerúsalem vil ég –
19 Nan lakou lakay SENYÈ a, nan mitan nou menm, O Jérusalem, Louwe SENYÈ a!
og það í augsýn allra – færa honum allt sem ég hafði lofað. Dýrð sé Drottni!
