< Sòm 116 >

1 Mwen renmen SENYÈ a, paske Li tande vwa m, avèk siplikasyon mwen yo.
Halleluja! Ik heb Jahweh lief, Want Hij hoort naar mijn smeken!
2 Akoz Li te panche zòrèy Li bò kote m, pou sa, mwen va rele non Li pandan tout tan ke m viv.
Hij luisterde naar mij, toen ik riep
3 Kòd lanmò yo te antoure m, e laperèz fòs lanmò te vini sou mwen. Mwen te jwenn twoub ak gwo tristès. (Sheol h7585)
En de strikken des doods mij omknelden; Toen doodsangst mij kwelde, Nood en jammer mij troffen. (Sheol h7585)
4 Alò, mwen te rele non SENYÈ a. O SENYÈ, mwen sipliye Ou, sove lavi mwen!
Ik riep de Naam van Jahweh aan: "Ach, Jahweh, spaar toch mijn leven!"
5 Ranpli ak gras ak ladwati, se SENYÈ a. Wi, Bondye nou an plen ak mizerikòd.
En Jahweh was genadig en trouw, Onze God vol ontferming:
6 SENYÈ a toujou pwoteje moun senp yo. Mwen te abese mwen nèt e Li te sove mwen.
Jahweh waakt over de zwakken; Ik was uitgeput, maar Jahweh heeft mij gered!
7 Reprann repo ou, O nanm mwen, paske Bondye te aji nan bonte Li avèk ou.
Wees dan gelaten, mijn ziel; Want Jahweh blijft voor u zorgen:
8 Paske Ou te delivre nanm mwen devan lanmò, zye m pou m pa kriye, pye m pou m pa glise tonbe.
Hij heeft mij gered van de dood, Mijn ogen van tranen, mijn voeten van stoten;
9 Mwen va mache devan SENYÈ a nan peyi moun vivan an.
Nog mag ik voor Jahweh’s aanschijn wandelen In de landen der levenden!
10 Mwen te kwè, pou sa mwen te di: “Mwen te vrèman aflije.”
Ik blijf dus vertrouwen, al roep ik ook uit: "Ik ben diep ongelukkig!"
11 Mwen te di nan mitan gwo twoub mwen yo: “Tout moun se mantè”.
Al zou ik in mijn ellende ook zeggen: "Er is geen mens te vertrouwen!"
12 Kisa mwen kapab bay a SENYÈ a Pou tout bonte Li anvè mwen?
Hoe zal ik Jahweh kunnen vergelden Al het goede, dat Hij mij deed?
13 Mwen va leve wo koup sali a, e rele non SENYÈ a.
De kelk der redding hef ik omhoog, En roep de Naam van Jahweh aan;
14 Mwen va peye tout ve mwen yo anvè SENYÈ a. Wi, nan prezans tout pèp Li a!
Ik zal mijn gelofte aan Jahweh volbrengen Ten overstaan van heel het volk:
15 Byen chè nan zye SENYÈ a, se lanmò a fidèl Li yo.
Want te duur was in de ogen van Jahweh De dood zijner vromen.
16 O SENYÈ, anverite, mwen se sèvitè Ou. Mwen se sèvitè Ou, fis a sèvant Ou an. Ou fin lache kòd mwen yo.
Ach Jahweh, ik ben maar uw knecht, de zoon van uw dienstmaagd, Toch hebt Gij mijn boeien verbroken:
17 A Ou menm, mwen va ofri yon sakrifis remèsiman, e va rele sou non SENYÈ a.
Ik breng U dan een offer van dank, En roep de Naam van Jahweh aan,
18 Mwen va peye ve mwen yo a SENYÈ a. Wi, kite l fèt nan prezans a tout pèp Li a!
19 Nan lakou lakay SENYÈ a, nan mitan nou menm, O Jérusalem, Louwe SENYÈ a!
In de voorhoven van Jahweh’s huis, Binnen uw muren, Jerusalem!

< Sòm 116 >