< Sòm 114 >
1 Lè Israël te sòti an Égypte, lakay Jacob soti de yon pèp lang etranje,
Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba spośród ludu obcego języka;
2 Juda te vin sanktiyè Li a, Israël, wayòm Li.
Juda stał się jego świątynią, Izrael jego panowaniem.
3 Lanmè a te gade e te sove ale. Jourdain an te vire fè bak.
Morze to ujrzało i uciekło, Jordan wstecz się odwrócił.
4 Mòn yo te sote tankou belye, kolin yo tankou ti mouton.
Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta.
5 Sa k pase ou menm, O lanmè, ke ou te sove ale konsa? O Jourdain an, ke Ou te vire fè bak konsa?
Morze, cóż ci [się stało], żeś uciekło, a tobie, Jordanie, że wstecz się odwróciłeś?
6 O mòn yo, ke ou sote tankou belye konsa? O kolin yo, tankou ti mouton konsa?
Góry, [że] skakałyście jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?
7 Pran tranble, O latè, devan SENYÈ a, Devan Bondye a Jacob la,
Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba;
8 Ki te fè wòch la devni yon ma dlo, wòch silèks la yon sous k ap koule.
Który zamienia skałę w jezioro, [a] krzemień w źródło wód.