< Sòm 114 >
1 Lè Israël te sòti an Égypte, lakay Jacob soti de yon pèp lang etranje,
Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;
2 Juda te vin sanktiyè Li a, Israël, wayòm Li.
Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.
3 Lanmè a te gade e te sove ale. Jourdain an te vire fè bak.
De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.
4 Mòn yo te sote tankou belye, kolin yo tankou ti mouton.
De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.
5 Sa k pase ou menm, O lanmè, ke ou te sove ale konsa? O Jourdain an, ke Ou te vire fè bak konsa?
Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?
6 O mòn yo, ke ou sote tankou belye konsa? O kolin yo, tankou ti mouton konsa?
Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?
7 Pran tranble, O latè, devan SENYÈ a, Devan Bondye a Jacob la,
Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;
8 Ki te fè wòch la devni yon ma dlo, wòch silèks la yon sous k ap koule.
Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.