< Sòm 113 >

1 Louwe SENYÈ a! Louwe, O sèvitè a SENYÈ yo, Louwe non SENYÈ a.
Halleluja! Pris, I Herrens tjenere, pris Herrens navn!
2 Beni se non SENYÈ a, soti nan tan sa a e jis pou tout tan.
Herrens navn være lovet fra nu og til evig tid;
3 Depi solèy leve jiskaske li kouche, non SENYÈ a dwe louwe.
fra sol i opgang til sol i bjærge være Herrens navn lovpriset!
4 SENYÈ a wo, anwo tout nasyon yo! Glwa Li pi wo syèl yo!
Over alle folk er Herren ophøjet, hans herlighed højt over himlene.
5 Se kilès ki tankou SENYÈ a, Bondye nou an, Ki sou twòn Li anwo a,
Hvo er som HERREN vor Gud, som rejste sin Trone i det høje
6 ki abese tèt Li pou gade tout bagay ki nan syèl yo ak sou latè yo?
og skuer ned i det dybe - i Himlene og på Jorden -
7 Li fè malere a leve sòti nan pousyè a e leve endijan an sòti nan pil sann nan,
som rejser den ringe af Støvet, løfter den fattige op af Skarnet
8 pou fè yo chita avèk prens yo. Menm avèk prens a pèp Li yo.
og sætter ham mellem Fyrster, imellem sit Folks Fyrster,
9 Li fè fanm steril la vin rete nan kay kon yon manman pitit ak kè kontan. Louwe SENYÈ a!
han, som lader barnløs Hustru sidde som lykkelig Barnemoder!

< Sòm 113 >