< Sòm 106 >
1 Louwe SENYÈ la! O bay remèsiman a SENYÈ a, paske Li bon, paske lanmou dous Li an se pou tout tan.
Lobet Jah! / Danket Jahwe, denn er ist gütig; / Ewig währet ja seine Huld.
2 Se kilès ki kab pale sou zèv pwisan a SENYÈ yo, Oswa fè vin parèt tout lwanj Li yo?
Wer kann gebührend von Jahwes Taten reden / Und all seinen Ruhm erschöpfend verkünden?
3 A la beni (sila) ki kenbe jistis yo beni. Beni se (sila) ki pratike ladwati nan tout tan yo!
Heil denen, die das Gesetz befolgen, / Die Gerechtigkeit üben zu jeder Zeit!
4 Sonje mwen, O SENYÈ, nan favè Ou anvè pèp Ou a. Vizite mwen avèk sali Ou,
Gedenke mein, o Jahwe! / Auch mir schenk die Huld, die dein Volk erfährt! / Auch mich sieh an, wenn du ihm hilfst!
5 pou m kab wè (sila) ke Ou te chwazi yo byen reyisi; pou m kab rejwi nan kè kontan a nasyon Ou an, pou m ka bay glwa de eritaj Ou.
Dann schau ich mit Lust deiner Erwählten Glück, / Dann teil ich die Freude deines Volks / Und darf mich rühmen mit deinem Erbe.
6 Nou te peche menm jan ak papa zansèt nou yo. Nou te fè inikite; nou te aji mal.
Wir haben gesündigt gleich unsern Vätern, / Haben gottlos gehandelt, gefrevelt.
7 Papa zansèt nou yo an Égypte pa t konprann mèvèy Ou yo. Yo pa t sonje lamou dous Ou, men yo te fè rebèl bò lanmè a, nan Lanmè Wouj la.
Unsre Väter in Ägypten achteten nicht deiner Wunder, / Gedachten nicht deiner Gnadenfülle, / Sondern waren widerspenstig am Meer, am Schilfmeer.
8 Sepandan, Li te sove yo pou koz non Li, pou L te kab fè pwisans Li rekonèt.
Er aber rettete sie um seines Namens willen, / Um seine Macht zu beweisen.
9 Konsa, Li te repwoche Lanmè Wouj, e li te vin sèch, Li te mennen yo pase nan fon yo, menm jan yo te pase nan dezè a.
Er schalt das Schilfmeer, da ward es trocken. / In den Fluten ließ er sie ziehn wie auf blachem Feld.
10 Konsa, Li te sove yo depi nan men a (sila) ki te rayi yo, e te rachte yo soti nan men a lènmi an.
So befreite er sie aus des Hassers Hand / Und erlöste sie aus des Feindes Gewalt.
11 Dlo yo te kouvri advèsè yo. Nanpwen nan yo ki te rete.
Die Wasser bedeckten ihre Bedränger: / Nicht einer von ihnen blieb übrig.
12 Nan lè sa a, yo te kwè nan pawòl Li yo. Yo te chante lwanj Li.
Da vertrauten sie auf seine Worte, / Sie sangen seinen Ruhm.
13 Men byen vit, yo te bliye zèv Li yo. Yo pa t tann konsèy Li,
Doch schnell vergaßen sie seine Taten, / Warteten nicht, daß sein Rat sich erfülle.
14 men yo te vin gen gwo anvi nan savann nan, e te pase Bondye a leprèv nan dezè a.
Sondern lüstern wurden sie in der Wüste / Und versuchten Gott in der Öde.
15 Pou sa, Li te ba yo sa yo te mande a, men te voye yon maladi epwizan pami yo.
Da erfüllte er wohl ihr Verlangen, / Aber dann sandte er ihnen Krankheit zu.
16 Yo te vin jalou a Moïse nan kan an, ak Aaron, fidèl sen a SENYÈ a.
Sie waren auch neidisch auf Mose im Lager, / Auf Aaron, Jahwes Geweihten.
17 Akòz sa a, tè la te louvri vale Dathan, epi te anglouti tout konpanyen Abiram yo.
Da tat sich die Erde auf: sie verschlang Datan / Und bedeckte die Rotte Abirams.
18 Konsa, yon gwo dife te vin monte nan mitan konpanyen yo. Flanm nan te manje mechan yo.
Feuer ergriff ihre Rotte, / Die Flamme verzehrte die Frevler.
19 Yo te fè yon jèn bèf nan Horeb. Yo te adore yon imaj fonn.
Sie machten ein Kalb am Horeb / Und beteten dann dies Gußbild an.
20 Yo te fè echanj glwa yo pou imaj a yon bèf ki manje zèb.
Ihres Gottes Herrlichkeit gaben sie hin / Für das Bild eines Stieres, der Gras frißt.
21 Yo te bliye Bondye, sovè yo a, ki te fè gwo bagay an Égypte yo,
Sie hatten Gott, ihren Retter, vergessen, / Der Großes getan in Ägypten,
22 mèvèy nan peyi Cham yo, ak bagay mèvèy bò Lanmè Wouj la.
Wunder im Lande Hams, / Erstaunliche Dinge am Schilfmeer.
23 Akoz sa, Li te di Li ta detwi yo, men se te Moïse ki te kanpe nan brèch la devan Li, pou detounen kòlè Li pou l pa t detwi yo.
Er wollte sie schon vertilgen: / Doch da trat Mose, sein Auserwählter, vor ihm in den Riß, / Um seine Zornglut abzuwenden, / Daß er sie nicht verderbe.
24 Alò, yo te meprize bèl peyi a. Yo pa t kwè nan pawòl Li,
Sie verschmähten das köstliche Land, / Sie trauten seiner Verheißung nicht,
25 men te plenyen nan tant yo. Yo pa t koute vwa SENYÈ a.
Sondern murrten in ihren Zelten, / Gehorchten nicht Jahwes Stimme.
26 Akoz sa, Li te sèmante a yo ke Li ta jete yo nan dezè a,
Da hub er auf seine Hand und schwur, / Sie niederzuschlagen in der Wüste,
27 ke Li ta voye desandan yo pami nasyon yo, e gaye yo nan peyi yo.
Ihre Nachkommen unter die Völker zu werfen, / Sie zu zerstreuen in die Länder.
28 Yo te vin jwenn yo menm, anplis, ak Baal-Peor, pou manje sakrifis ki te ofri a mò yo.
Sie hängten sich an den Baal Peôr / Und aßen Opfer für Tote.
29 Konsa, yo te pwovoke Li a lakòlè ak zèv yo. E yon epidemi te kase vin parèt nan mitan yo.
So reizten sie ihn mit ihrem Tun. / Da riß unter ihnen ein Sterben ein.
30 Epi Phinées te kanpe pou te entèsede, epi epidemi an te vin sispann.
Nun aber trat Pinehas auf und hielt Gericht: / Da ward der Plage Einhalt getan.
31 Sa a te konte a li menm kon ladwati, pou tout jenerasyon yo jis pou tout tan.
Das ward ihm gerechnet zur Gerechtigkeit / Für alle Geschlechter, für immer.
32 Anplis, yo te pwovoke Li a lakòlè bò dlo Meriba yo, Jiskaske sa te sòti byen mal pou Moïse sou kont yo.
Sie erzürnten ihn weiter am Haderwasser, / Und übel ging's Mose um ihretwillen.
33 Akoz yo te fè rebèl kont Lespri Li a, Li te pale san reflechi avèk lèv li.
Denn sie hatten seinem Geist widerstrebt, / So daß ihm unbedachte Worte entfuhren.
34 Yo pa t detwi lòt pèp yo, jan SENYÈ a te kòmande yo a,
Sie vertilgten auch nicht die Völker, / Wie ihnen Jahwe geboten hatte.
35 men yo te fè melanj ak nasyon yo. Yo te aprann abitid yo.
Sondern sie ließen sich ein mit den Heiden / Und nahmen an ihrem Treiben teil:
36 Yo te sèvi zidòl yo, ki te devni yon pèlen pou yo.
Sie dienten ihren Götzen, / Die wurden ihnen zum Fallstrick.
37 Se te menm pwòp fi ak fis yo ke yo ofri kon sakrifis a dyab yo.
Sie opferten ihre Söhne / Und ihre Töchter den bösen Geistern.
38 Yo te vèse san inosan, san a pwop fis ak fi yo, ke yo te bay kon sakrifis a zidòl Canaan yo. Peyi a te kontamine nèt ak san.
So vergossen sie schuldlos Blut, / Das Blut ihrer Söhne und Töchter, / Die sie opferten Kanaans Götzen, / Daß das Land durch Blutschuld entweiht ward.
39 Konsa, yo te vin pa pwòp nan abitid yo, e te jwe pwostitiye nan zèv yo.
So wurden sie unrein durch ihr Tun / Und fielen von Gott durch ihr Treiben ab.
40 Akoz sa, kòlè SENYÈ a te limen kont pèp Li a. Li te vin rayi eritaj Li a.
Da entbrannte Jahwes Zorn wider sein Volk, / Er fühlte Abscheu gegen sein Erbe.
41 Konsa, Li te bay yo nan men a nasyon yo, pou (sila) ki te rayi yo vin renye sou yo.
Drum gab er sie in der Heiden Hand, / Daß ihre Hasser über sie herrschten.
42 Lènmi yo, anplis, te oprime yo, e yo te oblije soumèt anba pouvwa yo.
Ihre Feinde bedrängten sie, / Sie mußten sich beugen ihrer Gewalt.
43 Anpil fwa, Li te delivre yo. Malgre, yo menm te plen rebelyon nan konsèy yo, e te plonje desann nan inikite yo.
Oftmals zwar befreite er sie, / Doch in Eigensinn lehnten sie sich auf: / Drum gingen sie unter in ihrer Schuld.
44 Sepandan, Li te gade twoub yo lè Li te tande kri yo.
Er aber sah gnädig auf ihre Not, / Als er ihr lautes Schrein vernahm.
45 Li te vin sonje akò Li pou koz yo menm, e te vin ralanti selon grandè lanmou dous Li a.
Da gedachte er ihnen an seinen Bund / Und hatte Mitleid in großer Huld.
46 Anplis, Li te fè yo resevwa mizerikòd Li, menm nan men a tout nasyon ki te fè yo prizonye yo.
Er ließ sie Erbarmen finden / Bei allen, die sie ins Elend geführt.
47 Sove nou, O SENYÈ, Bondye nou an. Ranmase nou pami nasyon yo, pou bay remèsiman a non sen Ou an, avèk viktwa ki sòti nan lwanj Ou yo.
Hilf uns, Jahwe, unser Gott, / Und sammle uns aus den Heiden! / Dann wollen wir danken deinem heiligen Namen, / Uns glücklich preisen, dich zu loben.
48 Beni se SENYÈ a, Bondye Israël la, pou tout tan jis pou tout tan. Kite tout pèp la di: “Amen.” Louwe SENYÈ a!
Gepriesen sei Jahwe, Israels Gott, / Von Ewigkeit zu Ewigkeit! / Und alles Volk spreche: / "Ja wahrlich! Lobt Jah!"