Sòm 102
1 Koute lapriyè mwen, O SENYÈ! Epi kite kri sekou mwen rive bò kote Ou.
Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
2 Pa kache figi Ou sou mwen nan jou gwo twoub mwen an; Panche zòrèy Ou bò kote m. Nan jou ke m rele Ou a, reponn mwen vit.
Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
3 Paske jou m yo te manje nèt nan lafimen, e zo m te chofe tankou yon chemine.
Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
4 Kè m fin frape tankou zèb. Li fennen nèt. Anverite, mwen bliye manje pen mwen.
Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.
5 Akoz gwo bri kri mwen yo, zo m yo kole sou chè m.
Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
6 Mwen sanble ak yon grangozye nan dezè. Mwen tankou yon frize nan gran savann.
Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
7 Mwen kouche zye tou louvri. Mwen tankou yon zwazo izole sou twati kay la.
Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
8 Lènmi m yo repwoche m tout lajounen. (Sila) ki moke m yo sèvi ak non mwen kon madichon.
Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
9 Paske mwen te manje sann kon pen e mele bwason m ak dlo zye m,
Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
10 akoz endiyasyon avèk kòlè Ou. Ou te leve m wo e te jete m lwen.
Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
11 Jou m yo tankou yon lonbraj ki vin long. Mwen vin fennen tankou zèb.
Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
12 Men Ou menm, O SENYÈ, Ou dire jis pou tout tan E non Ou jis a tout jenerasyon yo.
Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
13 Ou va leve pou fè pitye sou Sion, paske se lè pou fè li gras. Lè apwente a fin rive l.
Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
14 Anverite, sèvitè Ou yo twouve plezi nan wòch li yo. Yo plen tristès akoz pousyè li.
Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
15 Pou sa, nasyon yo va krent non SENYÈ a, e tout wa latè yo va krent glwa Ou.
A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
16 Paske se SENYÈ a ki te ranfòse Sion. Li te parèt nan glwa Li.
Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
17 Li te prete atansyon a lapriyè malere yo, e pa t meprize priyè yo.
Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
18 Sa va ekri pou jenerasyon k ap vini an. Pou yon pèp ki poko kreye kapab bay lwanj a SENYÈ a.
Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.
19 Li te gade anba soti nan wotè sen Li an. Soti nan syèl la, SENYÈ a te veye sou latè,
Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
20 pou tande vwa plenyen a prizonye a, pou mete an libète (sila) ki te kondane a lanmò yo,
Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
21 Pou lezòm ta kab pale sou non SENYÈ a nan Sion, e bay lwanj Li nan Jérusalem,
Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
22 pandan pèp yo rasanble ansanm ak wayòm yo, pou sèvi SENYÈ a.
Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
23 Li fin febli fòs mwen nan chemen an. Li rakousi nonb de jou mwen yo.
Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
24 Mwen te di: “O Bondye mwen an, pa rache m nan mitan jou mwen yo. Ane pa Ou yo dire pandan tout jenerasyon yo.
Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.
25 Depi tan ansyen yo, Ou te fonde latè, e syèl yo se zèv lamen Ou yo.
Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
26 Malgre yo peri, Ou menm va rete toujou. Wi, tout bagay nan yo va vin epwize tankou yon vètman. Tankou rad, Ou va chanje yo, e yo va chanje.
One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
27 Men Ou menm, se menm jan an Ou ye. Ane pa Ou yo p ap janm fini.
Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
28 Pitit a sèvitè Ou yo va kontinye, e desandan pa yo va etabli devan Ou.”
Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.
