Sòm 102
1 Koute lapriyè mwen, O SENYÈ! Epi kite kri sekou mwen rive bò kote Ou.
Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
2 Pa kache figi Ou sou mwen nan jou gwo twoub mwen an; Panche zòrèy Ou bò kote m. Nan jou ke m rele Ou a, reponn mwen vit.
Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
3 Paske jou m yo te manje nèt nan lafimen, e zo m te chofe tankou yon chemine.
Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
4 Kè m fin frape tankou zèb. Li fennen nèt. Anverite, mwen bliye manje pen mwen.
Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
5 Akoz gwo bri kri mwen yo, zo m yo kole sou chè m.
Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
6 Mwen sanble ak yon grangozye nan dezè. Mwen tankou yon frize nan gran savann.
Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
7 Mwen kouche zye tou louvri. Mwen tankou yon zwazo izole sou twati kay la.
Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
8 Lènmi m yo repwoche m tout lajounen. (Sila) ki moke m yo sèvi ak non mwen kon madichon.
Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
9 Paske mwen te manje sann kon pen e mele bwason m ak dlo zye m,
Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
10 akoz endiyasyon avèk kòlè Ou. Ou te leve m wo e te jete m lwen.
Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
11 Jou m yo tankou yon lonbraj ki vin long. Mwen vin fennen tankou zèb.
Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
12 Men Ou menm, O SENYÈ, Ou dire jis pou tout tan E non Ou jis a tout jenerasyon yo.
Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
13 Ou va leve pou fè pitye sou Sion, paske se lè pou fè li gras. Lè apwente a fin rive l.
Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
14 Anverite, sèvitè Ou yo twouve plezi nan wòch li yo. Yo plen tristès akoz pousyè li.
Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
15 Pou sa, nasyon yo va krent non SENYÈ a, e tout wa latè yo va krent glwa Ou.
Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
16 Paske se SENYÈ a ki te ranfòse Sion. Li te parèt nan glwa Li.
Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
17 Li te prete atansyon a lapriyè malere yo, e pa t meprize priyè yo.
Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
18 Sa va ekri pou jenerasyon k ap vini an. Pou yon pèp ki poko kreye kapab bay lwanj a SENYÈ a.
To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
19 Li te gade anba soti nan wotè sen Li an. Soti nan syèl la, SENYÈ a te veye sou latè,
Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
20 pou tande vwa plenyen a prizonye a, pou mete an libète (sila) ki te kondane a lanmò yo,
Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
21 Pou lezòm ta kab pale sou non SENYÈ a nan Sion, e bay lwanj Li nan Jérusalem,
Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
22 pandan pèp yo rasanble ansanm ak wayòm yo, pou sèvi SENYÈ a.
Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
23 Li fin febli fòs mwen nan chemen an. Li rakousi nonb de jou mwen yo.
Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
24 Mwen te di: “O Bondye mwen an, pa rache m nan mitan jou mwen yo. Ane pa Ou yo dire pandan tout jenerasyon yo.
Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
25 Depi tan ansyen yo, Ou te fonde latè, e syèl yo se zèv lamen Ou yo.
I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
26 Malgre yo peri, Ou menm va rete toujou. Wi, tout bagay nan yo va vin epwize tankou yon vètman. Tankou rad, Ou va chanje yo, e yo va chanje.
One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
27 Men Ou menm, se menm jan an Ou ye. Ane pa Ou yo p ap janm fini.
Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
28 Pitit a sèvitè Ou yo va kontinye, e desandan pa yo va etabli devan Ou.”
Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
