Sòm 102
1 Koute lapriyè mwen, O SENYÈ! Epi kite kri sekou mwen rive bò kote Ou.
Oratio pauperis, Cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. Domine exaudi orationem meam: et clamor meus ad te veniat.
2 Pa kache figi Ou sou mwen nan jou gwo twoub mwen an; Panche zòrèy Ou bò kote m. Nan jou ke m rele Ou a, reponn mwen vit.
Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
3 Paske jou m yo te manje nèt nan lafimen, e zo m te chofe tankou yon chemine.
Quia defecerunt sicut fumus dies mei: et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Kè m fin frape tankou zèb. Li fennen nèt. Anverite, mwen bliye manje pen mwen.
Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum: quia oblitus sum comedere panem meum.
5 Akoz gwo bri kri mwen yo, zo m yo kole sou chè m.
A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
6 Mwen sanble ak yon grangozye nan dezè. Mwen tankou yon frize nan gran savann.
Similis factus sum pellicano solitudinis: factus sum sicut nycticorax in domicilio.
7 Mwen kouche zye tou louvri. Mwen tankou yon zwazo izole sou twati kay la.
Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Lènmi m yo repwoche m tout lajounen. (Sila) ki moke m yo sèvi ak non mwen kon madichon.
Tota die exprobrabant mihi inimici mei: et qui laudabant me adversum me iurabant.
9 Paske mwen te manje sann kon pen e mele bwason m ak dlo zye m,
Quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam.
10 akoz endiyasyon avèk kòlè Ou. Ou te leve m wo e te jete m lwen.
A facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
11 Jou m yo tankou yon lonbraj ki vin long. Mwen vin fennen tankou zèb.
Dies mei sicut umbra declinaverunt: et ego sicut fœnum arui.
12 Men Ou menm, O SENYÈ, Ou dire jis pou tout tan E non Ou jis a tout jenerasyon yo.
Tu autem Domine in æternum permanes: et memoriale tuum in generationem et generationem.
13 Ou va leve pou fè pitye sou Sion, paske se lè pou fè li gras. Lè apwente a fin rive l.
Tu exurgens misereberis Sion: quia tempus miserendi eius, quia venit tempus.
14 Anverite, sèvitè Ou yo twouve plezi nan wòch li yo. Yo plen tristès akoz pousyè li.
Quoniam placuerunt servis tuis lapides eius: et terræ eius miserebuntur.
15 Pou sa, nasyon yo va krent non SENYÈ a, e tout wa latè yo va krent glwa Ou.
Et timebunt Gentes nomen tuum Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam.
16 Paske se SENYÈ a ki te ranfòse Sion. Li te parèt nan glwa Li.
Quia ædificavit Dominus Sion: et videbitur in gloria sua.
17 Li te prete atansyon a lapriyè malere yo, e pa t meprize priyè yo.
Respexit in orationem humilium: et non sprevit precem eorum.
18 Sa va ekri pou jenerasyon k ap vini an. Pou yon pèp ki poko kreye kapab bay lwanj a SENYÈ a.
Scribantur hæc in generatione altera: et populus, qui creabitur, laudabit Dominum:
19 Li te gade anba soti nan wotè sen Li an. Soti nan syèl la, SENYÈ a te veye sou latè,
Quia prospexit de excelso sancto suo: Dominus de cælo in terram aspexit:
20 pou tande vwa plenyen a prizonye a, pou mete an libète (sila) ki te kondane a lanmò yo,
Ut audiret gemitus compeditorum: ut solveret filios interemptorum:
21 Pou lezòm ta kab pale sou non SENYÈ a nan Sion, e bay lwanj Li nan Jérusalem,
Ut annuncient in Sion nomen Domini: et laudem eius in Ierusalem.
22 pandan pèp yo rasanble ansanm ak wayòm yo, pou sèvi SENYÈ a.
In conveniendo populos in unum, et reges ut serviant Domino.
23 Li fin febli fòs mwen nan chemen an. Li rakousi nonb de jou mwen yo.
Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuncia mihi.
24 Mwen te di: “O Bondye mwen an, pa rache m nan mitan jou mwen yo. Ane pa Ou yo dire pandan tout jenerasyon yo.
Ne revoces me in dimidio dierum meorum: in generationem et generationem anni tui.
25 Depi tan ansyen yo, Ou te fonde latè, e syèl yo se zèv lamen Ou yo.
Initio tu Domine terram fundasti: et opera manuum tuarum sunt cæli.
26 Malgre yo peri, Ou menm va rete toujou. Wi, tout bagay nan yo va vin epwize tankou yon vètman. Tankou rad, Ou va chanje yo, e yo va chanje.
Ipsi peribunt, tu autem permanes: et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur:
27 Men Ou menm, se menm jan an Ou ye. Ane pa Ou yo p ap janm fini.
tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Pitit a sèvitè Ou yo va kontinye, e desandan pa yo va etabli devan Ou.”
Filii servorum tuorum habitabunt: et semen eorum in sæculum dirigetur.
