Pwovèb 8
1 Èske sajès pa rele? Èske bon konprann pa leve vwa li?
Høyr kor visdomsmøyi ropar, og vitet høgmælt talar!
2 Anlè wotè akote chemen yo, akote kafou wout yo; la li pran pozisyon li.
Uppe på haugar ved vegen, der stigarne møtest, stend ho,
3 Akote pòtay yo, nan ouvèti vil la, nan antre pòtay yo, li kriye fò:
attmed portarne ut or byen, ved døra-inngangen ropar ho høgt:
4 Vè nou menm, O mesye yo, mwen rele! Konsa, vwa m se pou fis a lòm yo.
«Godtfolk, eg ropar på dykk, og til mannsborni ljomar mi røyst.
5 O moun ensanse yo, vin aprann pridans! Moun fou yo, vin konprann sajès!
Fåkunnige, lær dykk klokskap, og de dårar, vinn dykk vit!
6 Koute mwen, paske mwen va pale gwo bagay. Lè lèv mwen louvri, y ap devwale bagay ki kòrèk.
Høyr, eg talar gjæve ord, og ærlegt er det som lipporne segjer;
7 Paske bouch mwen va eksprime verite; epi mechanste vin abominab a lèv mwen.
ja, sanning talar min gom, og lipporne styggjest ved gudløysa.
8 Tout pawòl a bouch mwen yo dwat; nanpwen anyen kwochi oswa pèvès ladann yo.
Alle ord i min munn er rette, det finst ikkje fult eller falskt i deim.
9 Yo byen dwat pou sila ki konprann nan, e kòrèk pou sila ki jwenn konesans lan.
Dei er alle sanne for den kloke og rette for deim som fann kunnskap.
10 Pran konsèy mwen olye ajan, e konesans olye pi chwa nan lò pi.
Tak då min age heller enn sylv og kunnskap framfyre utvalt gull!
11 Paske, sajès pi bon ke bijou; epi tout pi bèl bagay yo p ap kab konpare avè l.
For visdom er betre enn perlor, og av alle skattar er ingen som denne.
12 Mwen se sajès. Mwen rete avèk bon konprann. Konsa, mwen fè jwenn konesans ak bon sans.
Eg, visdomen, skyner meg på klokskap, og vit på rådleggjing hev eg.
13 Lakrent SENYÈ a se pou rayi mal, ansanm ak ògèy, awogans, ak yon bouch pevès.
Otte for Herren er hat til det vonde; stormod og storlæte, åtferd stygg, og ein munn full av fals eg hatar.
14 Konsèy ak bon sajès se pou mwen. Entèlijans se non mwen. Pouvwa se pa m.
Hjå meg er råd og dug, eg er vit, hjå meg er magt.
15 Akoz mwen, wa yo vin renye; e gouvènè yo fè dekrè lajistis.
Eg gjer at kongar råder, og at hovdingar dømer rett.
16 Akoz mwen, prens ak nòb yo pran pouvwa; tout moun ki fè jijman ki bon yo.
Eg gjer at styrarar styrer og fyrstar - alle domarar på jordi.
17 Mwen renmen sila ki renmen m yo. Sila ki chache mwen ak dilijans yo va jwenn mwen.
Eg elskar deim som meg elskar, og dei som leitar meg upp, skal meg finna.
18 Richès ak lonè avèk m; richès k ap dire ak ladwati.
Rikdom og æra er hjå meg, gamalt gods og rettferd.
19 Fwi mwen pi bon ke lò, menm lò pi. Rannman mwen pi bon ke pi bèl ajan an.
Mi frukt er betre enn gull, ja skiraste gullet, og den vinning eg gjev, er betre enn utvalt sylv.
20 Mwen mache nan ladwati, nan mitan wout lajistis yo,
Eg gjeng på rettferds veg, midt på rettvise-stigar,
21 Pou m bay a sila ki renmen m, richès; pou m kab ranpli kès yo.
For eg vil gjeva gods åt deim som elskar meg og fylla deira forråd.
22 SENYÈ a te posede m nan kòmansman travay pa Li; menm avan zèv ansyen Li yo.
Herren skapte meg til fyrste verket sitt, fordom fyrr han gjorde noko anna.
23 Depi nan etènite, mwen te etabli, depi nan kòmansman, depi nan tan pi ansyen mond lan.
Alt frå æva er eg innsett, frå upphavet, fyrr jordi vart til.
24 Lè potko gen pwofondè, mwen te fèt, lè pa t gen sous ki t ap bonbade dlo yo.
Fyrr djupi var til, vart eg fødd, då det ei fanst kjeldor fulle med vatn,
25 Avan mòn yo te poze, avan kolin yo, mwen te fèt;
fyrr fjelli var søkkte ned, fyre haugar vart eg fødd,
26 pandan li potko fè tè a ak chan yo, ni premye grenn pousyè mond lan.
fyrr han skapte jord og mark og den fyrste moldklump i verdi.
27 Lè Li te etabli syèl yo, mwen te la, lè Li te trase yon sèk won fas a pwofondè a,
Då han laga himmelen, var eg der, då han slo kvelv yver djupet.
28 lè Li te fè syèl yo anwo vin fèm, lè sous nan fon yo te vin etabli,
Då han feste skyerne i det høge, då kjeldorne fossa fram or djupet,
29 lè Li te mete lizyè sou lanmè a pou dlo pa t vyole lòd Li, lè Li te make tras fondasyon tè a;
då han sette grensa for havet, so vatnet ei gjekk lenger enn han baud, då han la grunnvollar for jordi,
30 Nan tan sa a, mwen te akote Li, yon mèt ouvriye; epi, mwen te fè L plezi tout lajounen e te rejwi devan L tout tan,
då var eg verksmeister hjå han og var til hugnad for han dag etter dag, eg leika meg stødt for hans åsyn.
31 Mwen t ap Rejwi nan mond Li a, e fè kè kontan nan fis a lòm yo.
Eg leika på heile jordkringen hans og hadde min hugnad i manneborni.
32 “Alò, pou sa, fis yo, koute mwen; paske beni se sila ki kenbe chemen mwen yo.
Og no, born, høyr på meg! Sæle er dei som held mine vegar.
33 Koute lenstriksyon pou ou vin saj e pa neglije l.
Høyr på tukt og vert vise, og slepp ho ikkje ifrå dykk!
34 Beni se moun ki koute mwen an, k ap veye chak jou nan pòtay mwen yo, k ap veye kote poto pòt kay mwen an.
Sæl den mann som høyrer på meg, so han dagstødt vaker ved dørerne mine og vaktar dørstokkarne mine.
35 Paske sila ki twouve mwen an, jwenn lavi e resevwa lonè devan SENYÈ a.
For den som finn meg, finn livet og fær velsigning frå Herren.
36 Men sila ki peche kont mwen an, fè pwòp tèt li mal; tout sila ki rayi mwen yo, renmen lanmò.”
Men den som missar meg, skader seg sjølv, og alle som hatar meg, elskar dauden.»
