Pwovèb 8
1 Èske sajès pa rele? Èske bon konprann pa leve vwa li?
Waarachtig, de wijsheid roept, De schranderheid verheft haar stem!
2 Anlè wotè akote chemen yo, akote kafou wout yo; la li pran pozisyon li.
Zij staat langs de weg op de toppen der hoogten, Op het kruispunt der wegen,
3 Akote pòtay yo, nan ouvèti vil la, nan antre pòtay yo, li kriye fò:
Opzij van de poorten, aan de ingang der stad, Waar men de poorten betreedt, predikt zij luid:
4 Vè nou menm, O mesye yo, mwen rele! Konsa, vwa m se pou fis a lòm yo.
Ik roep tot u, mannen, Ik spreek tot de kinderen der mensen:
5 O moun ensanse yo, vin aprann pridans! Moun fou yo, vin konprann sajès!
Leert toch, onnozelen, wat schranderheid is, Verstaat toch, dwazen, wat wijsheid betekent!
6 Koute mwen, paske mwen va pale gwo bagay. Lè lèv mwen louvri, y ap devwale bagay ki kòrèk.
Luistert, want wat ik zeg is zeker, Wat over mijn lippen komt is juist;
7 Paske bouch mwen va eksprime verite; epi mechanste vin abominab a lèv mwen.
Mijn mond spreekt de waarheid, Van leugentaal hebben mijn lippen een afschuw.
8 Tout pawòl a bouch mwen yo dwat; nanpwen anyen kwochi oswa pèvès ladann yo.
Al mijn woorden zijn oprecht, Niet één ervan is misleidend of vals;
9 Yo byen dwat pou sila ki konprann nan, e kòrèk pou sila ki jwenn konesans lan.
Voor wie ze verstaat, zijn ze allen treffend, Voor wie ze wil begrijpen, allen juist.
10 Pran konsèy mwen olye ajan, e konesans olye pi chwa nan lò pi.
Neemt liever mijn tucht aan dan zilver, Geeft aan kennis de voorkeur boven het fijnste goud;
11 Paske, sajès pi bon ke bijou; epi tout pi bèl bagay yo p ap kab konpare avè l.
Want de wijsheid is meer waard dan juwelen, Geen kostbaarheid komt haar nabij!
12 Mwen se sajès. Mwen rete avèk bon konprann. Konsa, mwen fè jwenn konesans ak bon sans.
Ik, wijsheid, ben met overleg vertrouwd, En beschik over weloverwogen kennis;
13 Lakrent SENYÈ a se pou rayi mal, ansanm ak ògèy, awogans, ak yon bouch pevès.
Maar hoogmoed en trots, een slechte levenswandel, En een wispelturige tong zijn een afschuw voor mij.
14 Konsèy ak bon sajès se pou mwen. Entèlijans se non mwen. Pouvwa se pa m.
Ik beschik over raad en beleid, Ik bezit doorzicht en kracht;
15 Akoz mwen, wa yo vin renye; e gouvènè yo fè dekrè lajistis.
Door mij zijn de koningen koning, En bepalen de leiders wat recht is;
16 Akoz mwen, prens ak nòb yo pran pouvwa; tout moun ki fè jijman ki bon yo.
Door mij zijn de vorsten vorst, En zijn alle rechtvaardige rechters in aanzien.
17 Mwen renmen sila ki renmen m yo. Sila ki chache mwen ak dilijans yo va jwenn mwen.
Die mij beminnen heb ik lief, En die mij zoeken, zullen mij vinden.
18 Richès ak lonè avèk m; richès k ap dire ak ladwati.
Ik beschik over rijkdom en aanzien, Over duurzame welvaart en voorspoed;
19 Fwi mwen pi bon ke lò, menm lò pi. Rannman mwen pi bon ke pi bèl ajan an.
Mijn vrucht is meer waard dan het edelste goud, Meer dan het fijnste zilver mijn oogst.
20 Mwen mache nan ladwati, nan mitan wout lajistis yo,
Ik wandel op de weg der gerechtigheid, Midden op de paden van het recht:
21 Pou m bay a sila ki renmen m, richès; pou m kab ranpli kès yo.
Om die mij beminnen, met bezit te verrijken, En hun schatkamers te vullen.
22 SENYÈ a te posede m nan kòmansman travay pa Li; menm avan zèv ansyen Li yo.
Jahweh schiep mij als zijn eerste gewrocht, Als het eerste werk, dat Hij ooit heeft gemaakt;
23 Depi nan etènite, mwen te etabli, depi nan kòmansman, depi nan tan pi ansyen mond lan.
Van oudsher ben ik gevormd, Van den beginne, vóór de eerste tijden der aarde.
24 Lè potko gen pwofondè, mwen te fèt, lè pa t gen sous ki t ap bonbade dlo yo.
Toen er nog geen oceanen waren. was ik geboren, Toen er nog geen bronnen, rijk aan water, bestonden;
25 Avan mòn yo te poze, avan kolin yo, mwen te fèt;
Eer de bergen waren neergelaten, Eer de heuvels ontstonden, werd ik geboren,
26 pandan li potko fè tè a ak chan yo, ni premye grenn pousyè mond lan.
Eer Hij de aarde had gemaakt en de velden, En alle grondstoffen der wereld.
27 Lè Li te etabli syèl yo, mwen te la, lè Li te trase yon sèk won fas a pwofondè a,
Toen Hij de hemel welfde, was ik aanwezig, Toen Hij een kring trok rond het vlak van de oceaan;
28 lè Li te fè syèl yo anwo vin fèm, lè sous nan fon yo te vin etabli,
Toen Hij daarboven de wolken bevestigde, En de bronnen van de oceaan begonnen te stromen;
29 lè Li te mete lizyè sou lanmè a pou dlo pa t vyole lòd Li, lè Li te make tras fondasyon tè a;
Toen Hij de zee haar grenzen stelde, Dat de wateren haar oevers niet zouden overschrijden; Toen Hij de fundamenten der aarde legde:
30 Nan tan sa a, mwen te akote Li, yon mèt ouvriye; epi, mwen te fè L plezi tout lajounen e te rejwi devan L tout tan,
Was ik bij Hem als een troetelkind, Was ik elke dag zijn vermaak, Dartelde ik heel de tijd onder zijn ogen,
31 Mwen t ap Rejwi nan mond Li a, e fè kè kontan nan fis a lòm yo.
Spelend op zijn wereldrond, En mij vermakend met de kinderen der mensen.
32 “Alò, pou sa, fis yo, koute mwen; paske beni se sila ki kenbe chemen mwen yo.
Welnu dan kinderen luistert naar mij; Gelukkig zij, die mijn wegen bewaren;
33 Koute lenstriksyon pou ou vin saj e pa neglije l.
Hoort naar de lessen, weest wijs, en verwerpt ze niet. En de wacht houden aan de posten van mijn poorten.
34 Beni se moun ki koute mwen an, k ap veye chak jou nan pòtay mwen yo, k ap veye kote poto pòt kay mwen an.
Gelukkig de mens, die naar mij luistert, Die elke dag aan mijn deuren waken,
35 Paske sila ki twouve mwen an, jwenn lavi e resevwa lonè devan SENYÈ a.
Wie mij vindt, heeft het leven gevonden, En welbehagen verkregen van Jahweh;
36 Men sila ki peche kont mwen an, fè pwòp tèt li mal; tout sila ki rayi mwen yo, renmen lanmò.”
Maar wie mij mist, benadeelt zichzelf, En al wie mij haten, beminnen de dood!
