Pwovèb 7
1 Fis mwen an, kenbe pawòl mwen yo e kache kòmandman mwen yo anndan ou.
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
2 Kenbe kòmandman mwen yo pou viv, ak enstriksyon mwen yo kon de grenn zye nan tèt ou.
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
3 Mare yo sou dwèt ou; ekri yo sou tablo a kè ou.
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
4 Di a sajès: “Se ou ki sè mwen,” e rele sajès pi bon zanmi ou,
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
5 Pou li kab anpeche ou ale jwenn ak yon fanm adiltè; yon fanm etranje a ki fè flate ak pawòl li.
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
6 Paske bo fenèt lakay mwen, mwen te gade nan fant fenèt mwen an.
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
7 Konsa, mwen te wè pami moun sòt yo, e te rekonèt pami jenn yo, yon jennonm ki te manke bon sans;
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
8 ki t ap pase nan lari a toupre kwen kay fanm nan. Konsa, li pran chemen pou rive lakay li,
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
9 nan solèy kouche a, nan aswè, nan mitan lannwit ak nan fènwa.
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
10 Epi gade, yon fanm vin pwoche li abiye kon pwostitiye ak riz nan kè l.
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
11 Li parèt plen kouraj nan rebelyon li. Pye li pa rete lakay li.
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12 Koulye a nan lari yo, koulye a nan plas yo, lap kache tan nan tout kwen.
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13 Konsa, li sezi li, bo li; e ak figi byen ranje, li di li:
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
14 “Mwen te prèt pou ale fè ofrann lapè yo. Se jodi a, mwen fin peye ve mwen yo.
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
15 Konsa, mwen te vin rankontre ou, pou jwenn prezans ou; e konsa, mwen te twouve ou.
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
16 Mwen byen ranje kabann mwen ak kouvèti; avèk bèl dra Égypte yo.
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
17 Mwen te flite kabann nan ak pafen flè jasmen, lwil womaren ak kanèl.
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
18 Vini, annou bwè ladann e fè lanmou jis rive nan maten. Annou fè kè nou kontan ak doudous nou yo.
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
19 Paske mari m pa lakay la; li ale nan yon gran vwayaj.
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
20 Li te pran yon sak lajan avè l. Jis rive nan plèn lin, l ap retounen lakay.”
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
21 Ak anpil ankourajman, li atire li; avèk lèv a flatè, li sedwi li.
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
22 Sibitman, li swiv li tankou yon bèf k ap monte labatwa, tankou moun sòt kab mache rive nan ne koulan an.
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
23 Jiskaske yon flèch frennen li nan fwa l; tankou yon zwazo k ap fè vit pou rive nan pèlen. Se konsa, li pa konnen ke sa va koute lavi li.
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24 Alò, pou sa, fis yo, koute mwen e okipe pawòl a bouch mwen yo.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
25 Pa kite kè ou vire akote nan chemen li yo! Pa vin antre egare nan wout li yo!
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
26 Paske, anpil se viktim ke li deja jete anba yo; e anpil se sila ki te mouri akoz li.
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
