Pwovèb 31
1 Pawòl a wa Lemuel yo; pwofesi ke manman li te ansegne li a:
Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
2 “O fis mwen an! O fis a vant mwen an! O fis a ve mwen yo!
Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
3 Pa bay fòs ou a fanm, ni wout ou a sila ki konn detwi wa yo.
Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
4 Se pa pou wa yo, O Lemuel, se pa pou wa yo bwè diven, ni pou chèf yo ta bwè diven,
Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
5 Paske y ap bwè epi vin bliye dekrè ki te fèt la, e tòde dwa a sila ki aflije yo.
By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
6 Bay bwason fò a sila k ap peri a, ak diven a sila ki gen lavi anmè a.
Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
7 Kite li bwè pou bliye mizè li e pa sonje pwoblèm li ankò.
Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
8 Ouvri bouch ou pou bèbè a; pou dwa yo a tout sila ki san sekou.
Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
9 Ouvri bouch ou, fè jijman ak dwati, e defann dwa a aflije yo ak endijan an.”
Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
10 Yon madanm ki ekselan, se kilès ki ka twouve li? Paske valè li depase bijou.
Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
11 Kè a mari li mete konfyans nan li e li p ap manke reyisi.
Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
12 Li fè l sa ki bon e pa sa ki mal pandan tout jou lavi li.
Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
13 Li chache lèn ak len e travay avèk men l ak kè kontan.
Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
14 Li tankou bato komès; li mennen manje li soti byen lwen.
Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
15 Anplis, li leve pandan li toujou fènwa pou bay manje a tout lakay li, ak yon pòsyon pou sèvant li yo.
I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
16 Li konsidere yon chan e achte li. Ak benefis travay li, li plante yon chan rezen.
Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
17 Li mare senti l ak gwo fòs pou fè bra li vin fò.
Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
18 Li santi ke siksè li bon; lanp li pa janm etenn lannwit.
Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
19 Li lonje men l vè aparèy tise a e men l kenbe l.
Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
20 Li lonje men l vè pòv yo avèk sila ki gen bezwen an.
Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
21 Lakay li pa fè krent pou lanèj, paske tout lakay abiye an wouj.
Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
22 Li fè kouvèti pou tèt li; tout vètman li se twal fen blan ak mov.
Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
23 Mari li byen rekonèt nan pòtay lavil yo, lè l chita pami ansyen a peyi yo.
Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
24 Li fè vètman an len pou vann yo, e founi sentiwon a tout komèsan yo.
Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
25 Fòs ak respè se abiman li e li souri a lavni.
Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
26 Li ouvri bouch li avèk sajès e enstriksyon ladousè sou lang li.
Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
27 Li gade byen tout afè lakay li e li pa manje pen laparès.
Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
28 Pitit li yo leve e beni li; mari li tou ba li gwo lwanj pou di l:
Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
29 “Anpil fi te fè byen bon; men ou pi bon anpil pase yo tout.”
Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
30 Chàm konn twonpe e bèlte konn vanite; men se fanm nan ki krent SENYÈ a k ap resevwa lwanj.
Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
31 Ba li sa ke men l te pwodwi, epi kite zèv li yo fè lwanj li nan pòtay yo.
Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.
