Pwovèb 31
1 Pawòl a wa Lemuel yo; pwofesi ke manman li te ansegne li a:
Verba Lamuelis regis. Visio qua erudivit eum mater sua.
2 “O fis mwen an! O fis a vant mwen an! O fis a ve mwen yo!
[Quid, dilecte mi? quid, dilecte uteri mei? quid, dilecte votorum meorum?
3 Pa bay fòs ou a fanm, ni wout ou a sila ki konn detwi wa yo.
Ne dederis mulieribus substantiam tuam, et divitias tuas ad delendos reges.
4 Se pa pou wa yo, O Lemuel, se pa pou wa yo bwè diven, ni pou chèf yo ta bwè diven,
Noli regibus, o Lamuel, noli regibus dare vinum, quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas;
5 Paske y ap bwè epi vin bliye dekrè ki te fèt la, e tòde dwa a sila ki aflije yo.
et ne forte bibant, et obliviscantur judiciorum, et mutent causam filiorum pauperis.
6 Bay bwason fò a sila k ap peri a, ak diven a sila ki gen lavi anmè a.
Date siceram mœrentibus, et vinum his qui amaro sunt animo.
7 Kite li bwè pou bliye mizè li e pa sonje pwoblèm li ankò.
Bibant, et obliviscantur egestatis suæ, et doloris sui non recordentur amplius.
8 Ouvri bouch ou pou bèbè a; pou dwa yo a tout sila ki san sekou.
Aperi os tuum muto, et causis omnium filiorum qui pertranseunt.
9 Ouvri bouch ou, fè jijman ak dwati, e defann dwa a aflije yo ak endijan an.”
Aperi os tuum, decerne quod justum est, et judica inopem et pauperem.]
10 Yon madanm ki ekselan, se kilès ki ka twouve li? Paske valè li depase bijou.
[Mulierem fortem quis inveniet? procul et de ultimis finibus pretium ejus.
11 Kè a mari li mete konfyans nan li e li p ap manke reyisi.
Confidit in ea cor viri sui, et spoliis non indigebit.
12 Li fè l sa ki bon e pa sa ki mal pandan tout jou lavi li.
Reddet ei bonum, et non malum, omnibus diebus vitæ suæ.
13 Li chache lèn ak len e travay avèk men l ak kè kontan.
Quæsivit lanam et linum, et operata est consilia manuum suarum.
14 Li tankou bato komès; li mennen manje li soti byen lwen.
Facta est quasi navis institoris, de longe portans panem suum.
15 Anplis, li leve pandan li toujou fènwa pou bay manje a tout lakay li, ak yon pòsyon pou sèvant li yo.
Et de nocte surrexit, deditque prædam domesticis suis, et cibaria ancillis suis.
16 Li konsidere yon chan e achte li. Ak benefis travay li, li plante yon chan rezen.
Consideravit agrum, et emit eum; de fructu manuum suarum plantavit vineam.
17 Li mare senti l ak gwo fòs pou fè bra li vin fò.
Accinxit fortitudine lumbos suos, et roboravit brachium suum.
18 Li santi ke siksè li bon; lanp li pa janm etenn lannwit.
Gustavit, et vidit quia bona est negotiatio ejus; non extinguetur in nocte lucerna ejus.
19 Li lonje men l vè aparèy tise a e men l kenbe l.
Manum suam misit ad fortia, et digiti ejus apprehenderunt fusum.
20 Li lonje men l vè pòv yo avèk sila ki gen bezwen an.
Manum suam aperuit inopi, et palmas suas extendit ad pauperem.
21 Lakay li pa fè krent pou lanèj, paske tout lakay abiye an wouj.
Non timebit domui suæ a frigoribus nivis; omnes enim domestici ejus vestiti sunt duplicibus.
22 Li fè kouvèti pou tèt li; tout vètman li se twal fen blan ak mov.
Stragulatam vestem fecit sibi; byssus et purpura indumentum ejus.
23 Mari li byen rekonèt nan pòtay lavil yo, lè l chita pami ansyen a peyi yo.
Nobilis in portis vir ejus, quando sederit cum senatoribus terræ.
24 Li fè vètman an len pou vann yo, e founi sentiwon a tout komèsan yo.
Sindonem fecit, et vendidit, et cingulum tradidit Chananæo.
25 Fòs ak respè se abiman li e li souri a lavni.
Fortitudo et decor indumentum ejus, et ridebit in die novissimo.
26 Li ouvri bouch li avèk sajès e enstriksyon ladousè sou lang li.
Os suum aperuit sapientiæ, et lex clementiæ in lingua ejus.
27 Li gade byen tout afè lakay li e li pa manje pen laparès.
Consideravit semitas domus suæ, et panem otiosa non comedit.
28 Pitit li yo leve e beni li; mari li tou ba li gwo lwanj pou di l:
Surrexerunt filii ejus, et beatissimam prædicaverunt; vir ejus, et laudavit eam.
29 “Anpil fi te fè byen bon; men ou pi bon anpil pase yo tout.”
Multæ filiæ congregaverunt divitias; tu supergressa es universas.
30 Chàm konn twonpe e bèlte konn vanite; men se fanm nan ki krent SENYÈ a k ap resevwa lwanj.
Fallax gratia, et vana est pulchritudo: mulier timens Dominum, ipsa laudabitur.
31 Ba li sa ke men l te pwodwi, epi kite zèv li yo fè lwanj li nan pòtay yo.
Date ei de fructu manuum suarum, et laudent eam in portis opera ejus.]
