< Pwovèb 13 >
1 Yon fis ki saj aksepte disiplin a papa l, men yon mokè pa koute repwòch.
Den vise son let seg aga av far sin, men spottaren høyrer ikkje på skjenn.
2 Fwi pawòl la ki soti nan bouch moun se rejwisans de sa ki bon; men volonte moun infidèl se vyolans.
Sjølv fær ein godt av den frukt som munnen ber, men hugen åt svikarar stend etter vald.
3 Sila ki kontwole bouch li, konsève lavi li; sila ki ouvri lèv li byen laj va detwi nèt.
Den som agtar munnen sin, varar si sjæl, men gapen fær seg ei ulukka.
4 Nanm a parese a anvi, e li pa jwenn; men nanm a moun dilijan an vin gra.
Hugen i letingen lyster og fær ikkje noko, hugen i strævsame folk fær rikleg mette.
5 Yon nonm dwat rayi sa ki fo; men zak mechan yo degoutan e fè gwo wont.
Den rettferdige hatar ljugarord, men den gudlause fer stygt og skamleg åt.
6 Ladwati se yon pwotèj pou sila ki san fot la; men mechanste fè pechè a vin souye nèt.
Rettferd varar den som fer ulastande, men gudløysa feller den som gjer synd.
7 Genyen moun ki pretann yo rich, men yo pa gen anyen; yon lòt pretann li malere men li gen gwo richès.
Mang ein ter seg rik og eig då inkje, ein annan ter seg fatig og eig mykje.
8 Ranson pou lavi a yon nonm rich se richès li; men malere a pa tande menas.
Mannsens rikdom er ein løysepeng for livet hans, men fatigmannen fær inkje trugsmål høyra.
9 Limyè a moun dwat la se rejwisans; men lanp a mechan an va etenn.
Ljoset åt dei rettferdige brenn lystigt, men lampa åt ugudlege vil slokna.
10 Ògèy pa pote anyen sof ke konfli; men sajès rete ak sila ki resevwa konsèy yo.
Med ovmod veld ein berre trætta, men hjå deim som tek mot råd, er visdom.
11 Richès ki sòti nan manti koule ale; men sila ki rasanble ak men li, fè l grandi.
Lettfengen rikdom minkar, men sankar du smått um senn, fær du meir og meir.
12 Lespwa jennen fè kè a malad; men dezi acheve a se yon pyebwa lavi.
Langdrøg von gjer hjarta sjukt, men uppfyllt ynskje er eit livsens tre.
13 Sila ki meprize lenstriksyon va peye fwe a; men sila ki respekte lòd yo va resevwa rekonpans li.
Den som vanvyrder ordet, tyner seg sjølv, men den som ottast bodordet, fær løn.
14 Lenstriksyon a saj yo se yon fontèn dlo lavi pou detounen pèlen lanmò a.
Vismanns læra er livsens kjelda, so ein slepp undan frå daudesnaror.
15 Bon konprann pwodwi favè; men chemen moun ki pa fidèl la di.
Godt vit gjev manntekkje, men hard er vegen som svikarar gjeng.
16 Tout moun ki pridan aji ak konesans; men yon moun san konprann parèt ak foli li.
Kvar som er klok, fer fram med vit, men ein dåre briskar seg med dårskap.
17 Yon mesaje mechan tonbe nan advèsite; men sila ki pote pawòl ak bòn fwa a, pote gerizon
Ein gudlaus sendemann fell i ulukka, men trufast bodberar er lækjedom.
18 Mizè ak wont se pou sila ki manke disiplin nan; men sila ki konsidere repwòch la va onore.
Armod og skam fær den som viser age ifrå seg, men den som agtar på refsing, vinn æra.
19 Yon dezi ki realize se dous a nanm nan, men moun bèt pa vle kite mechanste.
Uppfyllt ynskje er søtt for sjæli, men å vika frå vondt er ei gruv for dårar.
20 Sila ki mache ak moun saj va vin saj; men bon zanmi a moun ensanse a va soufri.
Gakk saman med dei vise, so vert du vis, men ilag med dårar gjeng det deg ille.
21 Se malè ki kouri dèyè pechè yo; men moun dwat yo va pwospere.
Ulukka forfylgjer syndarar, men rettferdige fær godt til løn.
22 Yon bon moun va lese eritaj pou pitit pitit li; men richès a pechè yo konsève pou moun dwat yo.
Den gode let etter seg arv til barneborn, men det syndaren eig, er gøymt åt den rettferdige.
23 Gen anpil manje nan tè malere a; men li fin bale nèt akoz enjistis.
Fatigfolks nybrot gjev rikeleg føda, men mang ein vert tynt ved urettferd.
24 Sila ki ralanti baton li, rayi fis li; men sila ki renmen l va ba li disiplin ak dilijans.
Den som sparer riset sitt, hatar son sin, men den som elskar han, tuktar honom tidleg.
25 Moun dwat la gen kont pou satisfè dezi li; men vant mechan an toujou gen bezwen.
Rettferdige hev mat til å metta seg på, men gudlause gjeng med magen tom.