Plenn 5
1 Sonje, O SENYÈ, sa ki te rive nou an. Gade pou wè repwòch nou.
Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
2 Eritaj nou te bay kon don a etranje yo, kay nou yo a moun nou pa konnen.
Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
3 Nou te devni òfelen san papa. Manman nou yo tankou vèv.
Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
4 Nou oblije achte dlo pou nou bwè. Bwa nou se pou vann, yo vann nou li.
Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
5 Sila k ap kouri dèyè nou yo rive sou kou nou. Nou vin bouke nèt. Nanpwen repo pou nou.
Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
6 Nou te vin soumèt devan Egypte ak Assyrie pou nou jwenn ase pen.
Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
7 Papa zansèt nou yo te peche, men yo pa la ankò; se nou menm ki te pote inikite pa yo.
Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
8 Se esklav yo k ap domine sou nou; nanpwen moun ki pou delivre nou nan men yo.
Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
9 Nou riske lavi nou pou jwenn pen akoz nepe nan dezè a.
Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
10 Po nou vin kwit tankou yon fou, akoz gwo chalè grangou a.
Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
11 Yo te ravaje tout fanm Sion yo; vyèj lavil a Juda yo.
Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
12 Prens yo te pann pa men yo; ansyen yo te vin pa respekte.
Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
13 Jennonm yo te fòse travay devan moulen an e timoun yo te kilbite anba gwo chaj bwa yo.
Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
14 Ansyen yo ale kite pòtay la; jennonm yo ale kite mizik yo.
Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
15 Jwa nan kè nou vin sispann; danse vin ranplase pa fè dèy.
Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
16 Kouwòn nan soti sou tèt nou; malè a nou menm, paske nou te peche!
Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
17 Akoz sa, kè nou febli; akoz bagay sa yo, zye nou pa wè klè.
Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
18 Akoz Mòn Sion ki kouche dezole nèt, rena yo fè patwouj ladann.
Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
19 Ou menm, O SENYÈ, Ou renye jis pou tout tan; twòn Ou se de jenerasyon an jenerasyon.
Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
20 Poukisa Ou bliye nou jis pou tout tan? Poukisa Ou abandone nou jis rive tout tan sa a?
Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
21 Restore nou a Ou menm O SENYÈ, pou nou ka vin restore. Fè jou nou yo vin jan yo te ye nan tan pase yo.
Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
22 Men Ou deja fin rejte nou nèt. Ou rete byen fache nèt ak nou.
Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
