< Plenn 5 >

1 Sonje, O SENYÈ, sa ki te rive nou an. Gade pou wè repwòch nou.
Recordare Domine quid acciderit nobis: intuere, et respice opprobrium nostrum.
2 Eritaj nou te bay kon don a etranje yo, kay nou yo a moun nou pa konnen.
Hereditas nostra versa est ad alienos: domus nostrae ad extraneos.
3 Nou te devni òfelen san papa. Manman nou yo tankou vèv.
Pupilli facti sumus absque patre, matres nostrae quasi viduae.
4 Nou oblije achte dlo pou nou bwè. Bwa nou se pou vann, yo vann nou li.
Aquam nostram pecunia bibimus: ligna nostra pretio comparavimus.
5 Sila k ap kouri dèyè nou yo rive sou kou nou. Nou vin bouke nèt. Nanpwen repo pou nou.
Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
6 Nou te vin soumèt devan Egypte ak Assyrie pou nou jwenn ase pen.
Aegypto dedimus manum, et Assyriis ut saturaremur pane.
7 Papa zansèt nou yo te peche, men yo pa la ankò; se nou menm ki te pote inikite pa yo.
Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
8 Se esklav yo k ap domine sou nou; nanpwen moun ki pou delivre nou nan men yo.
Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
9 Nou riske lavi nou pou jwenn pen akoz nepe nan dezè a.
In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
10 Po nou vin kwit tankou yon fou, akoz gwo chalè grangou a.
Pellis nostra, quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis.
11 Yo te ravaje tout fanm Sion yo; vyèj lavil a Juda yo.
Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Iuda.
12 Prens yo te pann pa men yo; ansyen yo te vin pa respekte.
Principes manu suspensi sunt: facies senum non erubuerunt.
13 Jennonm yo te fòse travay devan moulen an e timoun yo te kilbite anba gwo chaj bwa yo.
Adolescentibus impudice abusi sunt: et pueri in ligno corruerunt.
14 Ansyen yo ale kite pòtay la; jennonm yo ale kite mizik yo.
Senes defecerunt de portis: iuvenes de choro psallentium.
15 Jwa nan kè nou vin sispann; danse vin ranplase pa fè dèy.
Defecit gaudium cordis nostri: versus est in luctum chorus noster.
16 Kouwòn nan soti sou tèt nou; malè a nou menm, paske nou te peche!
Cecidit corona capitis nostri: vae nobis, quia peccavimus.
17 Akoz sa, kè nou febli; akoz bagay sa yo, zye nou pa wè klè.
Propterea moestum factum est cor nostrum, ideo contenebrati sunt oculi nostri.
18 Akoz Mòn Sion ki kouche dezole nèt, rena yo fè patwouj ladann.
Propter montem Sion quia disperiit, vulpes ambulaverunt in eo.
19 Ou menm, O SENYÈ, Ou renye jis pou tout tan; twòn Ou se de jenerasyon an jenerasyon.
Tu autem Domine in aeternum permanebis, solium tuum in generatione et generationem.
20 Poukisa Ou bliye nou jis pou tout tan? Poukisa Ou abandone nou jis rive tout tan sa a?
Quare in perpetuum oblivisceris nostri? derelinques nos in longitudine dierum?
21 Restore nou a Ou menm O SENYÈ, pou nou ka vin restore. Fè jou nou yo vin jan yo te ye nan tan pase yo.
Converte nos Domine ad te, et convertemur: innova dies nostros, sicut a principio.
22 Men Ou deja fin rejte nou nèt. Ou rete byen fache nèt ak nou.
Sed proiiciens repulisti nos, iratus es contra nos vehementer.

< Plenn 5 >