Plenn 5
1 Sonje, O SENYÈ, sa ki te rive nou an. Gade pou wè repwòch nou.
Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
2 Eritaj nou te bay kon don a etranje yo, kay nou yo a moun nou pa konnen.
Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
3 Nou te devni òfelen san papa. Manman nou yo tankou vèv.
Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
4 Nou oblije achte dlo pou nou bwè. Bwa nou se pou vann, yo vann nou li.
Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
5 Sila k ap kouri dèyè nou yo rive sou kou nou. Nou vin bouke nèt. Nanpwen repo pou nou.
Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
6 Nou te vin soumèt devan Egypte ak Assyrie pou nou jwenn ase pen.
Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
7 Papa zansèt nou yo te peche, men yo pa la ankò; se nou menm ki te pote inikite pa yo.
Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
8 Se esklav yo k ap domine sou nou; nanpwen moun ki pou delivre nou nan men yo.
Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
9 Nou riske lavi nou pou jwenn pen akoz nepe nan dezè a.
Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
10 Po nou vin kwit tankou yon fou, akoz gwo chalè grangou a.
Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
11 Yo te ravaje tout fanm Sion yo; vyèj lavil a Juda yo.
Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
12 Prens yo te pann pa men yo; ansyen yo te vin pa respekte.
De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
13 Jennonm yo te fòse travay devan moulen an e timoun yo te kilbite anba gwo chaj bwa yo.
Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
14 Ansyen yo ale kite pòtay la; jennonm yo ale kite mizik yo.
De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
15 Jwa nan kè nou vin sispann; danse vin ranplase pa fè dèy.
De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
16 Kouwòn nan soti sou tèt nou; malè a nou menm, paske nou te peche!
De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
17 Akoz sa, kè nou febli; akoz bagay sa yo, zye nou pa wè klè.
Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
18 Akoz Mòn Sion ki kouche dezole nèt, rena yo fè patwouj ladann.
Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
19 Ou menm, O SENYÈ, Ou renye jis pou tout tan; twòn Ou se de jenerasyon an jenerasyon.
Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
20 Poukisa Ou bliye nou jis pou tout tan? Poukisa Ou abandone nou jis rive tout tan sa a?
Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
21 Restore nou a Ou menm O SENYÈ, pou nou ka vin restore. Fè jou nou yo vin jan yo te ye nan tan pase yo.
HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
22 Men Ou deja fin rejte nou nèt. Ou rete byen fache nèt ak nou.
Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
