< Plenn 5 >

1 Sonje, O SENYÈ, sa ki te rive nou an. Gade pou wè repwòch nou.
HERRE, kom vor skæbne i Hu, sku ned og se vor skændsel!
2 Eritaj nou te bay kon don a etranje yo, kay nou yo a moun nou pa konnen.
Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.
3 Nou te devni òfelen san papa. Manman nou yo tankou vèv.
Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.
4 Nou oblije achte dlo pou nou bwè. Bwa nou se pou vann, yo vann nou li.
Vort Drikkevand må vi købe, betale må vi vort Brænde.
5 Sila k ap kouri dèyè nou yo rive sou kou nou. Nou vin bouke nèt. Nanpwen repo pou nou.
Åget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.
6 Nou te vin soumèt devan Egypte ak Assyrie pou nou jwenn ase pen.
Ægypten rakte vi Hånd, Assur, for at mættes med Brød.
7 Papa zansèt nou yo te peche, men yo pa la ankò; se nou menm ki te pote inikite pa yo.
Vore Fædre, som synded, er borte, og vi må bære deres Skyld.
8 Se esklav yo k ap domine sou nou; nanpwen moun ki pou delivre nou nan men yo.
Over os råder Trælle, ingen frier os fra dem.
9 Nou riske lavi nou pou jwenn pen akoz nepe nan dezè a.
Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.
10 Po nou vin kwit tankou yon fou, akoz gwo chalè grangou a.
Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.
11 Yo te ravaje tout fanm Sion yo; vyèj lavil a Juda yo.
De skændede kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.
12 Prens yo te pann pa men yo; ansyen yo te vin pa respekte.
Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.
13 Jennonm yo te fòse travay devan moulen an e timoun yo te kilbite anba gwo chaj bwa yo.
Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.
14 Ansyen yo ale kite pòtay la; jennonm yo ale kite mizik yo.
De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.
15 Jwa nan kè nou vin sispann; danse vin ranplase pa fè dèy.
Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.
16 Kouwòn nan soti sou tèt nou; malè a nou menm, paske nou te peche!
Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!
17 Akoz sa, kè nou febli; akoz bagay sa yo, zye nou pa wè klè.
Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:
18 Akoz Mòn Sion ki kouche dezole nèt, rena yo fè patwouj ladann.
For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.
19 Ou menm, O SENYÈ, Ou renye jis pou tout tan; twòn Ou se de jenerasyon an jenerasyon.
Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt står din trone.
20 Poukisa Ou bliye nou jis pou tout tan? Poukisa Ou abandone nou jis rive tout tan sa a?
Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle dage?
21 Restore nou a Ou menm O SENYÈ, pou nou ka vin restore. Fè jou nou yo vin jan yo te ye nan tan pase yo.
Omvend os, HERRE, til dig, så vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!
22 Men Ou deja fin rejte nou nèt. Ou rete byen fache nèt ak nou.
Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?

< Plenn 5 >