< Plenn 3 >
1 Mwen se moun ki te wè afliksyon akoz baton kòlè Li a.
Ich bin der Mann, der Elend erlebt hat durch die Rute seines Zornes;
2 Li te mennen mwen, e te fè m mache nan tenèb, pa nan limyè.
mich hat er geführt und getrieben in Finsternis und tiefes Dunkel;
3 Anverite, li te vire men L kont mwen plizyè fwa, tout jounen an.
nur gegen mich kehrt er immer wieder seine Hand Tag für Tag!
4 Li te fè chè m ak po m vin epwize sòti sou mwen, Li te kase zo m yo.
Mein Fleisch und meine Haut hat er hinschwinden lassen, meine Glieder zerschlagen;
5 Li te jennen mwen e te antoure m ak ametim ak difikilte.
aufgetürmt hat er rings um mich Gift und Mühsal;
6 Nan kote ki fènwa, li te fè m abite, tankou sila ki fin mouri lontan yo.
in Finsternis hat er mich versenkt wie die ewig Toten.
7 Li te antoure m anndan pou m pa ka sòti. Li te fè chenn mwen an byen lou.
Er hat mich ummauert, daß ich keinen Ausweg habe, mich mit schweren Ketten beladen;
8 Menm lè m kriye e rele sekou, Li fèmen lapriyè m deyò.
ob ich auch schreie und rufe: er verschließt sich meinem Flehen.
9 Li te bloke wout mwen yo ak wòch taye. Li te fè chemen mwen yo vin kwochi.
Er hat meine Wege mit Quadersteinen vermauert, meine Pfade ungangbar gemacht.
10 Li pou mwen tankou yon lous ki kouche ap tann, tankou yon lyon nan kote an kachèt.
Ein lauernder Bär ist er mir gewesen, ein Löwe im Versteck.
11 Li te detounen tout chemen mwen yo e Li te chire mwen an mòso; Li te fè m vin dezole nèt.
Er hat mich auf Irrwegen wandeln lassen und mich zerfleischt, mich verstört;
12 Li te koube banza Li, e Li te chwazi m kon pwen final pou flèch Li.
er hat seinen Bogen gespannt und mich als Zielscheibe hingestellt für seine Pfeile,
13 Li te fè flèch nan fouwo L yo antre nan ren mwen.
hat die Söhne seines Köchers mir ins Herz dringen lassen.
14 Mwen te vin yon rizib pou tout pèp mwen an, chante giyonnen yo sonnen tout lajounen.
Meinem ganzen Volk bin ich zum Hohn geworden, ihr Spottlied den ganzen Tag;
15 Li te plen mwen ak anmetim. Li te fè m sou ak dlo absent.
mit Bitternissen hat er mich gesättigt, mit Wermut mich getränkt.
16 Li te kase dan m ak gravye. Li fè m kache nan pousyè.
Meine Zähne hat er mich an Kieseln zerbeißen lassen, mich in den Staub niedergetreten.
17 Nanm mwen p ap jwenn lapè ankò. Bonè vin bliye pou mwen.
Du hast meiner Seele den Frieden entrissen, so daß ich verlernt habe, glücklich zu sein,
18 Konsa mwen di: “Fòs mwen fin peri, ansanm ak espwa m ki sòti nan SENYÈ a.”
und ausrufe: »Dahin ist meine Lebenskraft und verloren meine Hoffnung auf den HERRN!«
19 Sonje soufrans mwen ak mizè mwen an; dlo absent ak anmetim ki nan kè m nan.
Gedenke meines Elends und meiner Irrsale, des Wermuts und des Gifts!
20 Anverite, nanm mwen sonje yo. Li vin koube anndan mwen.
Ohne Unterlaß denkt meine Seele daran und ist gebeugt in mir.
21 Men sa mwen sonje nan tèt mwen; pou sa, mwen gen espwa.
Dies will ich mir zu Herzen nehmen und darum der Hoffnung leben:
22 Lamou dous SENYÈ a, anvèrite, p ap janm sispann, paske mizerikòd Li p ap janm manke.
Die Gnadenerweisungen des HERRN sind noch nicht erschöpft, sein Erbarmen ist noch nicht zu Ende;
23 Yo renouvle chak maten. Gran se fidelite Ou.
alle Morgen sind sie neu, groß ist deine Treue.
24 “SENYÈ a se pòsyon mwen.” Se sa nanm mwen di m. Konsa, mwen mete espwa m nan Li.
»Der HERR ist mein Teil!« bekennt meine Seele; drum will ich auf ihn hoffen.
25 SENYÈ a montre dousè Li a sila ki tann Li yo, a moun ki chache Li a.
Gütig ist der HERR gegen die, welche auf ihn harren, gegen ein Herz, das ihn sucht.
26 Se bon pou yon nonm gen espwa, e tann byen trankil pou sali SENYÈ a.
Gut ist es, geduldig zu sein und schweigend zu warten auf die Hilfe des HERRN.
27 Se bon pou yon nonm pote jouk la nan jenès li.
Gut ist es für jeden, das Joch schon in seiner Jugend tragen zu lernen;
28 Kite li chita apa pou kont li, e rete an silans, akoz Li te poze sa sou li.
er sitze einsam und schweige, wenn der HERR es ihm auferlegt!
29 Kite li mete bouch li nan pousyè, si se konsa, pou l ka gen espwa.
Er neige seinen Mund in den Staub hinab: vielleicht ist noch Hoffnung vorhanden;
30 Kite li lonje machwè li, bay sila k ap frape l la. Kite li ranpli ak repwòch.
er biete ihm, wenn er ihn schlägt, die Wange dar, lasse sich mit Schmach sättigen!
31 Paske se pa pou tout tan ke Senyè a ap rejte.
Denn nicht auf ewig verstößt der HERR,
32 Paske malgre se gwo doulè ke Li fè rive; alò, Li va gen mizerikòd selon gran lanmou dous Li a.
sondern, wenn er Trübsal verhängt hat, erbarmt er sich auch wieder nach seiner großen Güte;
33 Paske se pa ak kè kontan ke Li aflije, oswa pou atriste fis a lòm yo.
denn nicht aus Lust plagt und betrübt er die Menschenkinder.
34 Pou kraze anba pye, tout prizonye nan mond la,
Wenn man mit Füßen niedertritt alle Gefangenen der Erde,
35 pou retire jistis sou yon nonm nan prezans a Pi Wo a,
wenn man das Recht eines Mannes beugt vor den Augen des Höchsten,
36 pou fè yon nonm tò nan pwosè legal pa li, sou bagay sa yo, Senyè a p ap dakò.
wenn man einen Menschen in seinem Rechtsstreit ins Unrecht setzt: sollte das der Herr nicht beachten?
37 Se kilès li ye ki pale, e sa vin rive, amwenske Senyè a te pase lòd la?
Wer kann denn befehlen, daß etwas geschehe, ohne daß der Herr es geboten hat?
38 Èske sa ki bon ak sa ki mal pa soti nan bouch a Pi Wo a?
Geht nicht aus dem Munde des Höchsten das Glück wie das Unglück hervor?
39 Poukisa yon nonm vivan dwe plenyen, yon nonmta plenyen lè l resevwa pinisyon pou pwòp peche l yo?
Was klagt (also) der Mensch, solange er lebt? Ein jeder klage über seine Sünden!
40 Annou egzamine e sonde wout nou yo pou nou retounen kote SENYÈ a.
Laßt uns unsern Wandel prüfen und erforschen und zum HERRN umkehren!
41 Annou leve kè nou ak men nou vè Bondye nan syèl la;
Laßt uns unser Herz mitsamt den Händen erheben zu Gott im Himmel!
42 Nou te peche e nou te fè rebèl; Ou pa t padone.
Wir sind es, die abtrünnig und ungehorsam gewesen sind; du aber hast nicht verziehen,
43 Ou te kouvri nou ak kòlè e te kouri dèyè nou. Ou te touye. Ou pa t gen pitye menm.
hast dich in Zorn gehüllt und uns verfolgt, hingerafft ohne Schonung;
44 Ou te kouvri tèt Ou ak yon nwaj lakolè, pou okenn lapriyè pa ka pase ladann.
du hast dich in Gewölk gehüllt, so daß kein Gebet hindurchdringen konnte;
45 Ou fè nou kon poupou bèt ak fatra ki rejte nan mitan lòt nasyon yo.
zu Kehricht und zum Abscheu hast du uns gemacht inmitten der Völker.
46 Tout lènmi nou yo te ouvri bouch yo laj kont nou.
Es haben den Mund gegen uns aufgerissen all unsere Feinde;
47 Sezisman ak pyèj tonbe sou nou, ravaj ak destriksyon.
Grauen und Grube sind uns zuteil geworden, Verwüstung und Untergang!
48 Zye m koule nèt ak flèv dlo akoz destriksyon a fi a pèp mwen an.
Wasserbäche läßt mein Auge rinnen über die Zertrümmerung der Tochter meines Volkes.
49 Zye m koule san sès, san rete menm pou yon ti moman,
Mein Auge ergießt sich ruhelos in Tränen ohne Aufhören,
50 jiskaske SENYÈ a gade anba soti nan wotè syèl la pou wè.
bis der HERR vom Himmel herniederschaue und dareinsehe.
51 Zye m pote doulè rive nan nanm mwen, akoz tout fi nan vil mwen.
Was ich sehen muß, versetzt mich in Trauer um aller Töchter meiner Stadt willen.
52 Lènmi m yo san koz te fè lachas dèyè m tankou zwazo. Se lènmi m san koz.
Ach! Wie einen Vogel haben die mich gejagt, die mir ohne Ursache feind sind;
53 Yo te fè m rete an silans nan twou fòs la e te poze yon wòch sou mwen.
sie haben mich in die Grube gestoßen, um mein Leben zu vernichten, und haben Steine auf mich geworfen:
54 Dlo yo te koule depase tèt mwen. Mwen te di: “Mwen fin koupe retire nèt”!
die Wasser schlugen mir über dem Haupt zusammen; ich dachte: »Mit mir ist’s aus!«
55 Mwen te rele non Ou, O SENYÈ, depi nan twou fòs pi ba a.
Da rief ich deinen Namen an, HERR, tief unten aus der Grube,
56 Ou te tande vwa m: pa kache zòrèy W de lapriyè mwen pou sekou, ak kriyè mwen an.
und du hast mich gehört, als ich zu dir flehte: »Verschließ dein Ohr nicht meinem Hilferuf!«
57 Ou te vin rapwoche lè m te rele Ou a. Ou te di: “Pa pè!”
Du hast dich mir genaht, als ich dich anrief, hast mir zugerufen: »Fürchte dich nicht!«
58 O Senyè, Ou te plede ka pou nanm mwen an. Ou te rachte lavi mwen.
Du, o HERR, hast meine Sache geführt, hast mein Leben gerettet;
59 O SENYÈ, Ou te wè jan m oprime. Jije ka m nan.
du, o HERR, hast meine Unbill gesehen: verhilf mir zu meinem Recht!
60 Ou te wè tout vanjans pa yo; tout manèv yo kont mwen.
Du hast all ihre Rachgier gesehen, all ihre Anschläge gegen mich,
61 Ou te tande repwòch yo, O SENYÈ, tout manèv yo kont mwen.
hast, o HERR, ihr Schmähen gehört, all ihre Anschläge gegen mich,
62 Lèv a sila k ap atake m yo ak konplo yo kont mwen tout lajounen.
das Gerede meiner Widersacher und ihre täglichen Ränke gegen mich.
63 Gade jan yo chita ak jan yo leve; se mwen ki sijè chan giyonnen yo a.
Gib acht auf ihr Sitzen und ihr Aufstehen: ihr Spottlied bin ich!
64 Ou va rekonpanse yo, O SENYÈ, selon zèv men yo.
Du wirst ihnen vergelten, HERR, wie ihre Taten es verdienen,
65 Ou va bay yo yon kè ki di; madichon pa yo va sou yo.
wirst ihnen Verblendung ins Herz geben: dein Fluch komme über sie!
66 Ou va kouri dèyè yo nan kòlè Ou e detwi yo soti anba syèl SENYÈ a!
Du wirst sie im Zorn verfolgen und sie vertilgen unter Gottes Himmel hinweg!