< Jan 10 >

1 Anverite, anverite, Mwen di nou, sila ki pa antre nan pak mouton an pa pòt la, men monte pou l antre yon lòt jan, li menm se yon vòlè ak yon brigan.
“Os aseguro que el que no entra por la puerta en el redil de las ovejas, sino que sube por otro camino, es un ladrón y un salteador.
2 Men moun ki antre pa pòt la se bèje mouton yo.
Pero el que entra por la puerta es el pastor de las ovejas.
3 Pou li menm, gadyen pòt la va ouvri, epi mouton yo tande vwa l. Li rele pwòp mouton li yo pa non yo, e mennen yo deyò.
El guardián le abre la puerta, y las ovejas escuchan su voz. Llama a sus ovejas por su nombre y las saca.
4 Nenpòt lè L fè soti tout sa ki pou li yo, li ale devan yo, e mouton yo swiv li, paske yo rekonèt vwa li.
Cada vez que saca a sus ovejas, va delante de ellas; y las ovejas le siguen, porque conocen su voz.
5 Men yon etranje, yo p ap janm swiv li, men ap sove ale kite li, paske yo pa rekonèt vwa etranje yo.
No seguirán en absoluto a un extraño, sino que huirán de él, porque no conocen la voz de los extraños.”
6 Kalite pawòl sa a, Jésus te sèvi pou pale avèk yo, men yo pa t konprann bagay sa yo ke Li t ap di yo.
Jesús les dijo esta parábola, pero no entendieron lo que les decía.
7 Pou sa, Jésus te di yo ankò, “Anverite, anverite, Mwen di nou, Mwen menm se pòt la pou mouton yo.
Por eso Jesús les volvió a decir: “Os aseguro que yo soy la puerta de las ovejas.
8 Tout sa yo ki te vini avan M se vòlè ak brigan, men mouton yo pa t tande yo.
Todos los que vinieron antes que yo son ladrones y salteadores, pero las ovejas no les hicieron caso.
9 “Mwen se pòt la. Si nenpòt moun antre pa Mwen, li va sove e va antre, sòti pou twouve patiraj.
Yo soy la puerta. Si alguien entra por mí, se salvará, y entrará y saldrá y hallará pastos.
10 “Vòlè a vini sèlman pou l vòlè, touye, ak detwi. “Mwen te vini pou yo ta kapab gen lavi, pou yo ta ka genyen l an abondans.
El ladrón sólo viene a robar, matar y destruir. Yo he venido para que tengan vida y la tengan en abundancia.
11 “Mwen menm se bon bèje a. Bon bèje a ap bay vi Li pou mouton yo.
“Yo soy el buen pastor. El buen pastor da su vida por las ovejas.
12 “Sila a ki se yon ouvriye jounalye epi pa yon bèje, ki pa mèt mouton yo, wè lou ap vini epi li kouri kite mouton yo. Lou a vin pran yo, epi gaye yo.
El que es asalariado y no pastor, que no es dueño de las ovejas, ve venir al lobo, deja las ovejas y huye. El lobo arrebata las ovejas y las dispersa.
13 Li sove ale, paske se yon ouvriye jounalye, e afè mouton pa konsène l.
El jornalero huye porque es jornalero y no cuida de las ovejas.
14 “Mwen se bon bèje a. Mwen rekonèt sa yo ki pou Mwen, e pa Mwen yo rekonèt Mwen.
Yo soy el buen pastor. Conozco a las mías, y soy conocido por las mías;
15 Menm jan ke Papa a rekonèt Mwen, Mwen rekonèt Papa a. Mwen bay vi Mwen pou mouton yo.
así como el Padre me conoce, y yo conozco al Padre. Yo doy mi vida por las ovejas.
16 “Epi Mwen gen lòt mouton ki pa nan pak sa a. Fòk Mwen mennen yo tou. Epi yo va tande vwa M. Yo va vini yon sèl pak avèk yon bèje.
Tengo otras ovejas que no son de este redil. Debo traerlas también, y oirán mi voz. Serán un solo rebaño con un solo pastor.
17 “Pou rezon sa a, Papa a renmen M, paske Mwen bay lavi Mwen pou M kab reprann li ankò.
Por eso el Padre me ama, porque doy mi vida para volver a tomarla.
18 Okenn moun pa pran li nan men M, men Mwen bay li avèk pwòp volonte M. Mwen gen otorite pou bay li, e Mwen gen otorite pou reprann li ankò. Kòmandman sila a Mwen te resevwa l depi nan men Papa M.”
Nadie me la quita, sino que yo mismo la pongo. Tengo poder para ponerla, y tengo poder para volver a tomarla. Este mandamiento lo recibí de mi Padre”.
19 Konsa te leve yon divizyon pami Jwif yo akoz pawòl sa yo.
Por eso volvió a surgir una división entre los judíos a causa de estas palabras.
20 Anpil t ap di: “Li gen yon dyab epi Li fou. Poukisa nou ap koute Li?”
Muchos de ellos decían: “¡Tiene un demonio y está loco! ¿Por qué le escucháis?”
21 Lòt t ap di: “Pawòl sa yo se pa pawòl a yon move lespri. Yon dyab p ap kab ouvri zye a yon moun ki avèg. Nou ta kwè sa?”
Otros decían: “Estos no son los dichos de un poseído por un demonio. No es posible que un demonio abra los ojos de los ciegos, ¿verdad?”
22 Nan lè sa, Fèt Dedikasyon an t ap pase nan Jérusalem.
Era la fiesta de la Dedicación en Jerusalén.
23 Se te nan tan livè, epi Jésus t ap mache nan tanp lan sou galeri Salomon an.
Era invierno, y Jesús andaba por el templo, en el pórtico de Salomón.
24 Pou sa, Jwif yo te rasanble antoure Li, epi t ap di Li: “Pou konbyen de tan W ap kenbe nou an sispann? Si ou menm se Kris la, fè nou konnen klè.”
Los judíos se acercaron a él y le dijeron: “¿Hasta cuándo nos vas a tener en suspenso? Si eres el Cristo, dínoslo claramente”.
25 Jésus te di yo: “Mwen te di nou, e nou pa kwè M. Zèv ke M fè nan non Papa M yo, sa yo fè temwayaj de Mwen.”
Jesús les respondió: “Os lo he dicho, y no creéis. Las obras que hago en nombre de mi Padre, éstas dan testimonio de mí.
26 Men nou pa kwè, paske nou pa mouton Mwen yo.
Pero vosotros no creéis, porque no sois de mis ovejas, como os he dicho.
27 “Mouton pa M yo tande vwa M, e yo swiv Mwen.
Mis ovejas oyen mi voz, y yo las conozco, y me siguen.
28 E Mwen bay yo lavi etènèl, e yo p ap janm peri. E pèsòn p ap kab rachte yo nan men M. (aiōn g165, aiōnios g166)
Yo les doy vida eterna. Nunca perecerán, y nadie las arrebatará de mi mano. (aiōn g165, aiōnios g166)
29 “Papa M ki te ban Mwen yo, pi gran pase tout moun. E pèsòn p ap kab rachte yo nan men a Papa a.
Mi Padre, que me las ha dado, es más grande que todos. Nadie puede arrebatarlos de la mano de mi Padre.
30 Mwen avèk Papa a se youn.”
Yo y el Padre somos uno”.
31 Jwif yo te leve pran wòch ankò pou lapide L.
Por eso los judíos volvieron a tomar piedras para apedrearlo.
32 Jésus te reponn yo: “Mwen te montre nou anpil bon zèv ki te sòti nan Papa a. Pou kilès ladan yo n ap lapide M nan?”
Jesús les respondió: “Os he mostrado muchas obras buenas de mi Padre. ¿Por cuál de esas obras me apedreáis?”
33 Jwif yo te reponn: “Pou bon zèv, nou pa lapide Ou, men pou blasfèm nan. Paske Ou menm ki se yon nonm, pran poz ke se Bondye ou ye.”
Los judíos le respondieron: “No te apedreamos por una obra buena, sino por blasfemia, porque tú, siendo hombre, te haces Dios”.
34 Jésus te reponn yo: “Èske li pa te ekri nan Lalwa pa w la ke: ‘Mwen di ke se dye yo nou ye’?
Jesús les contestó: “¿No está escrito en vuestra ley: “Yo dije que sois dioses”?
35 “Si Li te rele yo dye yo, sila ki te resevwa pawòl Bondye yo (epi Ekriti Sen yo p ap kapab chanje),
Si los llamó dioses, a los que vino la palabra de Dios (y la Escritura no puede ser quebrantada),
36 èske ou di a Li menm, Sila a ke Papa a te fè sen, epi voye nan lemonn nan: ‘W ap blasfeme’ akoz Mwen di ke Mwen menm se Fis Bondye a?
¿decís de aquel a quien el Padre santificó y envió al mundo: “Tú blasfemas”, porque yo dije: “Yo soy el Hijo de Dios”?
37 “Si Mwen pa fè zèv a Papa M, pa kwè M.
Si no hago las obras de mi Padre, no me creáis.
38 Men si M fè yo, malgre ou pa kwè M, kwè zèv yo pou ou kapab konnen epi konprann ke Papa a nan Mwen, e Mwen nan Papa a.”
Pero si las hago, aunque no me creáis, creed en las obras, para que sepáis y creáis que el Padre está en mí, y yo en el Padre.”
39 Pou sa, yo t ap chache ankò pou kenbe L, men Li te evite men yo.
Volvieron a buscarlo para apresarlo, pero se les escapó de las manos.
40 Li te ale ankò lòtbò Jourdain an nan plas kote Jean te premye konn batize a. Li te demere la.
Volvió a pasar el Jordán, al lugar donde Juan bautizaba al principio, y se quedó allí.
41 Anpil te vin kote L e t ap di: “Malgre Jean pa t fè yon sign, tout bagay li te di selon mesye sa a se te vrè.”
Muchos se acercaron a él. Decían: “Ciertamente Juan no hizo ninguna señal, pero todo lo que Juan dijo de este hombre es verdad”.
42 Anpil moun te kwè nan Li la.
Muchos creyeron allí en él.

< Jan 10 >