Jòb 9
1 Konsa, Job te reponn. Li te di:
Då tok Job til ords og sagde:
2 “Anverite, mwen konnen sa se vrè; alò, kijan yon nonm kapab genyen dwa devan Bondye?
«Eg veit for visst at det er so; kva rett fær mannen imot Gud?
3 Si yon moun te vle diskite avèk Li, li pa t ap kab byen reponn li menm yon fwa nan mil.
Um han med honom vilde trætta, han kann’kje svara eitt til tusund.
4 Bondye saj nan kè e pwisan nan fòs; se kilès ki konn reziste ak Li san donmaj?
Vis som han er og sterk i velde - kven kann vel strafflaust tråssa honom,
5 Se Li Menm ki deplase mòn yo, ki jan yo pa menm konnen, lè Li boulvèse yo nan fachez Li.
som fjelli flyt, dei veit’kje av det, og velter deim upp i harm,
6 Li souke latè sòti nan plas li, e fè pilye fondasyon li yo tranble.
som ruggar jordi frå sin plass, so pilarne hennar skjelv,
7 Li kòmande solèy la pou l pa klere e ki mete yon so sou zetwal yo.
som soli byd so ho ei skin, og set eit segl for stjernorne,
8 Se Li menm sèl ki rale lonje syèl yo e bese vag lanmè yo.
som eine spanar himmeln ut og fram på havsens toppar skrid,
9 Li sèl ki fè sou syèl la gwo Ourse la ak Orion an, avèk Pleiades yo, avèk chanm ki nan sid yo.
hev skapt Karlsvogni og Orion, Sjustjerna og Sørkamri med?
10 Li menm ki fè gwo bagay mèvèy yo, avèk zèv mèvèy san kontwòl yo.
Som storverk gjer, me ei kann fata, og underverk forutan tal?
11 Si Li ta vin pase bò kote mwen, mwen pa t ap wè L. Si Li ta depase m nan wout, mwen pa t ap apèsi L.
Han framum gjeng, eg ser han ikkje; um burt han glid, eg går han ikkje.
12 Gade byen, Li rache retire, se kilès ki ka anpeche L? Kilès ki ka di L: ‘Kisa w ap fè la a’?
Når han tek fat, kven stoggar honom? Kven honom spør: «Kva gjer du der?»
13 “Bondye p ap detounen kòlè Li. Anba Li, byen akwoupi, se asistan a Rahab yo.
Gud stoggar ikkje vreiden sin; for han seg bøygde Rahabs-fylgjet.
14 Kijan mwen kab reponn Li, e chwazi pwòp pawòl mwen yo devan L?
Kor kann vel eg då svara han? Kor skal for han eg ordi leggja?
15 Paske malgre mwen te gen rezon, mwen pa t kab reponn. Mwen ta oblije mande gras a Jij mwen an.
Um eg hev rett, eg kann’kje svara, men lyt min domar be um nåde.
16 Menmsi mwen te rele, e Li te reponn mwen, mwen pa t ap kab kwè ke Li ta koute vwa m.
Og um han svara når eg ropa, eg trudde ei mi røyst han høyrde.
17 Paske Li fin brize m nèt ak yon tanpèt, e ogmante blese mwen yo san koz.
Han som i stormver reiv meg burt og auka grunnlaust såri mine,
18 Li pa lèse m pran souf, men fè m debòde ak sa ki anmè.
han let meg ikkje anda fritt, men metta meg med beiske ting.
19 Men pou pouvwa, men gade, se Li menm ki gen fòs! Epi pou jistis, se kilès menm k ap voye pwosè vèbal bay Li menm?
Når magt det gjeld, då er han der; men gjeld det rett: kven stemnar honom?
20 Malgre mwen dwat, bouch mwen ap kondane m; malgre mwen san tò, Li va deklare m koupab.
Um eg hev rett, min munn meg dømer; er skuldlaus, han meg domfeller.
21 Mwen inosan; mwen pa okipe mwen menm; mwen rayi lavi m.
Skuldlaus eg er! eg skyner ei meg sjølv, vanvyrder livet mitt.
22 “Tout se menm bagay. Akoz sa mwen di Li detwi inosan yo avèk koupab yo.’
Det er det same, no eg segjer: Han tyner skuldig og uskuldig.
23 Si frèt la vin touye sibitman, l ap moke dezolasyon inosan an.
Når svipa brått gjev ulivssår, med lått han ser den gode lida.
24 Ak lemonn nan ki sede nan men a mechan yo, Li fin kouvri figi a jij latè yo. Si se pa Li menm, eh byen se kilès?
Han jordi gav i nidings hand; på domarar han syni kverver. Er det’kje han, kven er det då?
25 “Alò, jou m yo vin pi rapid pase yon nonm k ap fè kous; Yo kouri ale. Yo pa wè anyen ki bon.
Mitt liv fer snøggare enn lauparen, dei kverv, men lukka såg det aldri;
26 Yo glise pase tankou kannòt k ap pase nan wozo, tankou yon èg ki vole plonje sou viktim li.
Det glid som båtar utav sev, lik ørn som ned på fengdi slær.
27 Malgre mwen di ke m va bliye plent mwen, ke m va kite figi tris la pou fè kè kontan,
Når eg mi plåga gløyma vil og jamna panna mi og smila,
28 mwen krent tout doulè mwen yo. Mwen konnen ke Ou p ap bliye fot mwen yo.
då gruvar eg for pina mi; eg veit du ei frikjenner meg.
29 Mwen gen tan fin jije koupab. Konsa, poukisa mwen ta dwe fè fòs anven?
For når eg lyt straffskuldig vera, kvifor skal eg då fåfengt stræva?
30 Si m ta lave m nèt ak lanèj, e pwòpte men m ak savon lesiv ki fò,
Um eg i snø meg vilde tvætta og reinsa henderne med lut.
31 malgre sa, Ou ta plonje mwen nan kanal la, e pwòp rad mwen yo ta vin rayi m.
Du ned i grefti straks meg dukka, so mine klæde ved meg stygdest.
32 Paske Li pa yon nonm kon mwen, pou m ta reponn Li, pou nou ta kab rive nan tribinal ansanm.
Han ikkje er ein mann som eg, kann ei med meg til retten gå;
33 Nanpwen moun ki pou fè antant antre nou, ki ta kab mete men l sou nou toulède.
d’er ingen skilsmann millom oss som handi si kann på oss leggja.
34 Kite Li retire baton Li sou mwen, e pa kite laperèz Li plen m ak gwo latèrè.
Når berre han tok riset frå meg og ikkje skræmde meg med rædsla,
35 Konsa, mwen ta pale san fè laperèz devan L; men mwen pa kab konsa pou kont mwen.”
eg skulde tala utan otte; sjølv dømer eg meg annarleis.
