< Jòb 9 >
1 Konsa, Job te reponn. Li te di:
Et respondens Iob, ait:
2 “Anverite, mwen konnen sa se vrè; alò, kijan yon nonm kapab genyen dwa devan Bondye?
Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.
3 Si yon moun te vle diskite avèk Li, li pa t ap kab byen reponn li menm yon fwa nan mil.
Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
4 Bondye saj nan kè e pwisan nan fòs; se kilès ki konn reziste ak Li san donmaj?
Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
5 Se Li Menm ki deplase mòn yo, ki jan yo pa menm konnen, lè Li boulvèse yo nan fachez Li.
Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
6 Li souke latè sòti nan plas li, e fè pilye fondasyon li yo tranble.
Qui commovet terram de loco suo, et columnæ eius concutiuntur.
7 Li kòmande solèy la pou l pa klere e ki mete yon so sou zetwal yo.
Qui præcipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:
8 Se Li menm sèl ki rale lonje syèl yo e bese vag lanmè yo.
Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris.
9 Li sèl ki fè sou syèl la gwo Ourse la ak Orion an, avèk Pleiades yo, avèk chanm ki nan sid yo.
Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.
10 Li menm ki fè gwo bagay mèvèy yo, avèk zèv mèvèy san kontwòl yo.
Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
11 Si Li ta vin pase bò kote mwen, mwen pa t ap wè L. Si Li ta depase m nan wout, mwen pa t ap apèsi L.
Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.
12 Gade byen, Li rache retire, se kilès ki ka anpeche L? Kilès ki ka di L: ‘Kisa w ap fè la a’?
Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
13 “Bondye p ap detounen kòlè Li. Anba Li, byen akwoupi, se asistan a Rahab yo.
Deus, cuius iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
14 Kijan mwen kab reponn Li, e chwazi pwòp pawòl mwen yo devan L?
Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
15 Paske malgre mwen te gen rezon, mwen pa t kab reponn. Mwen ta oblije mande gras a Jij mwen an.
Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.
16 Menmsi mwen te rele, e Li te reponn mwen, mwen pa t ap kab kwè ke Li ta koute vwa m.
Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
17 Paske Li fin brize m nèt ak yon tanpèt, e ogmante blese mwen yo san koz.
In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
18 Li pa lèse m pran souf, men fè m debòde ak sa ki anmè.
Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
19 Men pou pouvwa, men gade, se Li menm ki gen fòs! Epi pou jistis, se kilès menm k ap voye pwosè vèbal bay Li menm?
Si fortitudo quæritur, robustissimus est: si æquitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
20 Malgre mwen dwat, bouch mwen ap kondane m; malgre mwen san tò, Li va deklare m koupab.
Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
21 Mwen inosan; mwen pa okipe mwen menm; mwen rayi lavi m.
Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et tædebit me vitæ meæ.
22 “Tout se menm bagay. Akoz sa mwen di Li detwi inosan yo avèk koupab yo.’
Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.
23 Si frèt la vin touye sibitman, l ap moke dezolasyon inosan an.
Si flagellat, occidat semel, et non de pœnis innocentum rideat.
24 Ak lemonn nan ki sede nan men a mechan yo, Li fin kouvri figi a jij latè yo. Si se pa Li menm, eh byen se kilès?
Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?
25 “Alò, jou m yo vin pi rapid pase yon nonm k ap fè kous; Yo kouri ale. Yo pa wè anyen ki bon.
Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.
26 Yo glise pase tankou kannòt k ap pase nan wozo, tankou yon èg ki vole plonje sou viktim li.
Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.
27 Malgre mwen di ke m va bliye plent mwen, ke m va kite figi tris la pou fè kè kontan,
Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
28 mwen krent tout doulè mwen yo. Mwen konnen ke Ou p ap bliye fot mwen yo.
Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
29 Mwen gen tan fin jije koupab. Konsa, poukisa mwen ta dwe fè fòs anven?
Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
30 Si m ta lave m nèt ak lanèj, e pwòpte men m ak savon lesiv ki fò,
Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserit velut mundissimæ manus meæ:
31 malgre sa, Ou ta plonje mwen nan kanal la, e pwòp rad mwen yo ta vin rayi m.
Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
32 Paske Li pa yon nonm kon mwen, pou m ta reponn Li, pou nou ta kab rive nan tribinal ansanm.
Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex æquo possit audiri.
33 Nanpwen moun ki pou fè antant antre nou, ki ta kab mete men l sou nou toulède.
Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
34 Kite Li retire baton Li sou mwen, e pa kite laperèz Li plen m ak gwo latèrè.
Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.
35 Konsa, mwen ta pale san fè laperèz devan L; men mwen pa kab konsa pou kont mwen.”
Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.