Jòb 5
1 “Rele koulye a; èske gen moun ki pou reponn? A kilès nan sen fidèl yo ke ou va vire?
Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
2 Paske rankin va touye moun ki plen foli, e jalouzi va touye moun senp lan.
Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
3 Mwen te wè moun san konprann ki t ap pran rasin, e byen vit, mwen te denonse kay li.
Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
4 Fis li yo pa jwenn sekirite ditou; menm nan pòtay la, yo oprime, ni pa gen moun pou delivre yo.
Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
5 Moun grangou yo devore rekòlt li, e mennen l yon kote plen pikan. Epi pelen an rete ovèt pou sezi tout byen yo.
Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
6 Paske malè pa sòti nan pousyè, ni gwo twoub pa pouse soti nan tè;
Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
7 paske lòm fèt pou gwo twoub, tankou etensèl dife vole anlè.
Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
8 “Men pou mwen, mwen ta chache Bondye, pou m ta plede kòz mwen devan Bondye.
Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
9 Bondye Ki konn fè gwo bagay ki depase konesans lan; mèvèy ki pa kab menm konte yo.
Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
10 Li bay lapli sou tè a, e voye dlo sou chan yo,
Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
11 Jiskaske Li leve sila ki enb yo, e sila ki an dèy yo, li leve bay sekou.
Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 Li anile manèv a sila ki gen riz yo pou men yo pa reyisi.
Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
13 Li kaptire saj yo nan pwòp riz pa yo, e konsèy a moun k ap twonpe moun nan vin kontrekare byen vit.
Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
14 Nan gwo lajounen, yo jwenn ak tenèb, e yo egare gwo midi tankou se te lannwit.
We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
15 Men li sove yo de nepe a pwop bouch yo, e menm malere a chape nan men pwisan an.
Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
16 Akoz sa, sila ki san sekou a gen espwa, e inikite oblije pe bouch li.
Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
17 “Gade byen kijan nonm ke Bondye bay chatiman an gen kè kontan. Konsa, pa meprize disiplin Toupwisan an.
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
18 Paske se Li menm ki blese, e se Li menm ki retire blesè a; Li fè donmaj la, e pwòp men L ki geri l.
Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
19 Soti sis fwa, Li va delivre ou de twoub ou yo; Menm nan sèt fwa, mal la p ap kab touche ou.
Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
20 Nan gwo grangou Li va delivre ou devan lanmò, e nan lagè, devan pouvwa nepe a.
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
21 Ou va pwoteje devan blese a lang lan, e ou p ap pè vyolans lan lè l vin parèt.
Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
22 Ou va ri devan vyolans ak grangou, e ou p ap pè bèt sovaj yo.
W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
23 Paske ou va fè alyans ak wòch chan yo, e bèt sovaj yo va anpè avèk ou.
Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
24 Ou va konnen ke tant ou an pwoteje, paske ou va vizite lakay ou san krent ni pèt.
I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
25 Anplis, ou va konnen ke desandan ou yo va anpil, e sila ki sòti nan ou yo anpil tankou zèb latè.
Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
26 Ou va rive nan tonbo a ak tout fòs ou, tankou gwo sak ble nan sezon li.
Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
27 Gade sa byen; nou te fè ankèt li, e se konsa li ye. Tande sa e konnen l pou kont ou.”
Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.
