Jòb 41
1 Èske ou ka rale Levyatan an deyò ak yon zen lapèch? Oswa peze lang li desann ak yon kòd?
Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
2 Èske ou kab mete yon kòd nan nen l, oswa pèse machwè l ak yon zen?
Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
3 Èske l ap fè ou anpil siplikasyon, oswa èske l ap pale ak ou ak pawòl dous?
Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
4 Èske l ap fè yon akò avèk ou? Èske ou va pran l pou yon sèvitè pou tout tan?
Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
5 Èske ou va jwe avè l konsi se yon zwazo, oswa èske ou va mare li pou demwazèl ou yo?
Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
6 Èske komèsan yo va fè komès avè l? Èske y ap divize li pami machann yo?
Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
7 Èske ou kab plen po li ak gwo lans, oswa tèt li ak fren lapèch?
Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
8 Poze men ou sou li! Sonje batay la byen! Ou p ap fè l ankò
Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
9 Gade byen, esperans ou fo. Èske ou p ap vin bese ou, menm devan rega li?
Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
10 Nanpwen moun ki gen kouraj ase pou l ta tante fè l leve. Ebyen, se kilès li ye ki kab kanpe devan M?
Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
11 Kilès ki te ban Mwen yon bagay pou M ta rekonpanse li? Tout bagay anba tout syèl la se pa M.
Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
12 Konsa, Mwen p ap rete an silans akoz manm li yo, oswa gran pwisans li, oswa jan kò l byen òganize.
Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
13 Se kilès ki kab retire pwotèj eksteyè li? Kilès ki kab penetre pwotèj fèt ak chenn doub?
Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
14 Kilès ki kab ouvri pòt figi li? Gwo laperèz antoure dan l.
Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
15 Gwo kal li yo se gran ògèy li; yo fèmen byen byen di.
Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
16 Youn tèlman pre lòt ke menm lè pa kab pase antre yo.
Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
17 Yo jwenn youn ak lòt; yo kole yo chak youn sou lòt e yo pa kab separe.
Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
18 Lè li estène, li fè limyè vin parèt; e zye li tankou pòpyè zye nan maten.
Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
19 Tòch dife yo sòti nan bouch li; sann volan yo vòltije vin parèt.
Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
20 Sòti nan nen l, se lafimen; konsi k ap sòti nan yon gwo bonm k ap bouyi, oswa fèy sèch k ap pran dife.
Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
21 Souf li ka limen chabon, e flanm yo sòti nan bouch li.
Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
22 Kou li se yon rezèvwa fòs e gwo laperèz danse devan l.
W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
23 Tout pli sou chè li vin jwenn ansanm; byen solid sou li, e yo pa kab deplase.
Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
24 Kè li di tankou wòch, di menm tankou gwo wòch moulen.
Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
25 Lè l leve pi pwisan yo vin pè; akoz gwo son kraze brize a, yo fè bak nèt.
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
26 Nepe ki rive kote li pa kab fè anyen, ni gwo lans lan, flèch la, ni frenn nan.
Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
27 Pou li moso fè se konsi se pay; bwonz se tankou bwa pouri.
Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
28 Flèch pa kab fè l sove ale; wòch fistibal se kras raje devan l.
Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
29 Baton yo menm se pay. Li ri lè frenn nan kouri vin jwenn l.
Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
30 Pati anba li se tankou cha kanari; li gaye tankou yon baton ki vannen sou labou.
Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
31 Li fè pwofondè li yo bouyi tankou yon bonm; li fè lanmè a vin tankou yon ja pomad.
Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
32 Dèyè l, li fè yon pa kim dlo briye; konsi ou ta konnen se cheve blanch k ap soti nan fon dlo a.
Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
33 Nanpwen anyen sou latè ki tankou li; yon bèt ki fèt san pè anyen.
Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
34 Li gade sou tout bagay ki wo; Li se wa sou tout fis ògèy yo.
Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
