< Jòb 4 >
1 Konsa, Éliphaz, Temanit lan te reponn;
Entonces Elifaz, el temanita, respondió,
2 Si yon moun ta eseye pale yon mo avèk ou, èske ou va pèdi pasyans? Men se kilès ki kab refize pale?
“Si alguien se aventura a hablar contigo, ¿te apenarás? Pero, ¿quién puede abstenerse de hablar?
3 Gade byen, ou te enstwi anpil lòt moun; ou te ranfòse menm fèb yo.
He aquí que has instruido a muchos, has fortalecido las manos débiles.
4 Pawòl ou yo te ede fèb yo kanpe, e ou te ranfòse jenou ki manke fòs yo.
Tus palabras han sostenido al que estaba cayendo, has hecho firmes las rodillas débiles.
5 Men koulye a, se sou ou sa rive, e ou pa gen pasyans. Sa touche ou menm e ou vin dekouraje nèt.
Pero ahora ha llegado a ti, y te desmayas. Te toca, y te sientes perturbado.
6 Èske se pa lakrent Bondye pa ou ki konfyans ou, ak entegrite chemen ou yo ki espwa ou?
¿No es tu piedad tu confianza? ¿No es la integridad de tus caminos tu esperanza?
7 “Sonje byen se kilès ki kon peri inosan? Oswa ki kote ou wè moun ladwati yo te detwi?
“¿Recuerdas, ahora, a quien pereció siendo inocente? ¿O dónde se cortó el montante?
8 Selon sa ke mwen menm te wè, sila ki raboure inikite yo, ak sila ki simen twoub yo, yo rekòlte li.
Según lo que he visto, los que aran la iniquidad y sembrar problemas, cosechar lo mismo.
9 Pa souf Bondye, yo peri, e pa van chalè Li, yo fini nèt.
Por el soplo de Dios perecen. Por la explosión de su ira son consumidos.
10 Gwo vwa a lyon fewòs la, vwa fewòs a lyon an, e dan a jenn lyon yo fin kase.
El rugido del león, y la voz del león feroz, los dientes de los jóvenes leones, están rotos.
11 Pi gran lyon an peri paske li manke manje, e pitit li yo vin gaye.
El viejo león perece por falta de presa. Los cachorros de la leona están dispersos por el mundo.
12 “Alò, an kachèt yon pawòl rive sou mwen; zòrèy mwen te resevwa yon ti souf li.
“Ahora bien, una cosa me fue traída en secreto. Mi oído recibió un susurro de ella.
13 Pami refleksyon enkyetan ki sòti nan vizyon lannwit yo, lè dòmi pwofon tonbe sou moun,
En los pensamientos de las visiones de la noche, cuando el sueño profundo cae sobre los hombres,
14 laperèz te vini sou mwen. Mwen te tranble e zo m yo te souke.
me invadió el miedo y el temblor, que hizo temblar todos mis huesos.
15 Konsa, yon lespri te pase kote figi mwen; plim sou chè mwen, te kanpe sou kò m.
Entonces un espíritu pasó ante mi rostro. El vello de mi carne se erizó.
16 Li te kanpe an plas, men mwen pa t kab distenge aparans li. Yon fòm te devan zye m. Te gen silans, epi mwen te tande yon vwa:
Se quedó quieto, pero no pude discernir su aspecto. Una forma estaba ante mis ojos. Silencio, luego escuché una voz que decía,
17 'Èske lòm kapab jis devan Bondye? Èske yon nonm kapab san tach devan Sila ki fè l la?
“¿Será el hombre mortal más justo que Dios? ¿Puede un hombre ser más puro que su Creador?
18 Menm nan sèvitè Li yo, Li pa mete konfyans; ak pwòp zanj Li yo, Li jwenn fot.
He aquí que no se fía de sus siervos. Acusa a sus ángeles de error.
19 Konbyen anplis, pou sila ki rete nan kay fèt an ajil yo, ki gen pousyè kon fondasyon, ki vin kraze devan papiyon!
Cuánto más los que habitan en casas de barro, cuyos cimientos están en el polvo, ¡que son aplastados ante la polilla!
20 Antre maten ak aswè, yo vin kase an mòso; san yo pa wè anyen, yo peri nèt.
Entre la mañana y la noche son destruidos. Perecen para siempre sin tener en cuenta nada.
21 Èske kòd soutyen tant yo pa plwaye pa anndan? Yo mouri konsa, san sajès.'
¿No está la cuerda de su tienda arrancada dentro de ellos? Mueren, y eso sin sabiduría”.