Jòb 4
1 Konsa, Éliphaz, Temanit lan te reponn;
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 Si yon moun ta eseye pale yon mo avèk ou, èske ou va pèdi pasyans? Men se kilès ki kab refize pale?
Jeśli będziemy rozmawiać z tobą, nie będzie ci przykro? Ale któż może się od mówienia powstrzymać?
3 Gade byen, ou te enstwi anpil lòt moun; ou te ranfòse menm fèb yo.
Oto nauczałeś wielu i ręce słabe umocniłeś.
4 Pawòl ou yo te ede fèb yo kanpe, e ou te ranfòse jenou ki manke fòs yo.
Twoje słowa podnosiły upadającego, a omdlałe kolana wzmacniałeś.
5 Men koulye a, se sou ou sa rive, e ou pa gen pasyans. Sa touche ou menm e ou vin dekouraje nèt.
A teraz, gdy [to] przyszło na ciebie, opadasz z sił, dotknęło cię i się trwożysz.
6 Èske se pa lakrent Bondye pa ou ki konfyans ou, ak entegrite chemen ou yo ki espwa ou?
Czy twoja bojaźń nie była twoją ufnością, a prawość twoich dróg – twoją nadzieją?
7 “Sonje byen se kilès ki kon peri inosan? Oswa ki kote ou wè moun ladwati yo te detwi?
Przypomnij sobie, proszę, czy kiedykolwiek zginął ktoś niewinny? Albo gdzie sprawiedliwych wytępiono?
8 Selon sa ke mwen menm te wè, sila ki raboure inikite yo, ak sila ki simen twoub yo, yo rekòlte li.
Według tego, co zauważyłem, ci, którzy orzą zło i sieją niegodziwość, zbierają je.
9 Pa souf Bondye, yo peri, e pa van chalè Li, yo fini nèt.
Od tchnienia Boga giną i od powiewu jego gniewu niszczeją.
10 Gwo vwa a lyon fewòs la, vwa fewòs a lyon an, e dan a jenn lyon yo fin kase.
Ryk lwa, głos dzikiego lwa i zęby lwiątek są złamane.
11 Pi gran lyon an peri paske li manke manje, e pitit li yo vin gaye.
Lew ginie z braku łupu i młode lwicy rozpraszają się.
12 “Alò, an kachèt yon pawòl rive sou mwen; zòrèy mwen te resevwa yon ti souf li.
Oto potajemnie doszło do mnie słowo i moje ucho usłyszało szept.
13 Pami refleksyon enkyetan ki sòti nan vizyon lannwit yo, lè dòmi pwofon tonbe sou moun,
W rozmyślaniu o nocnych widzeniach, gdy twardy sen spada na ludzi;
14 laperèz te vini sou mwen. Mwen te tranble e zo m yo te souke.
Ogarnęły mnie strach i drżenie, od których wszystkie moje kości zadrżały.
15 Konsa, yon lespri te pase kote figi mwen; plim sou chè mwen, te kanpe sou kò m.
Wtedy duch przeszedł przed moją twarzą, zjeżyły się włosy na moim ciele.
16 Li te kanpe an plas, men mwen pa t kab distenge aparans li. Yon fòm te devan zye m. Te gen silans, epi mwen te tande yon vwa:
Stanął, lecz nie rozpoznałem jego wyglądu, [tylko jakiś] kształt [był] przed moimi oczami; nastała cisza, a potem usłyszałem głos [mówiący]:
17 'Èske lòm kapab jis devan Bondye? Èske yon nonm kapab san tach devan Sila ki fè l la?
Czy śmiertelny człowiek może być sprawiedliwszy niż Bóg? Czy człowiek [może być] czystszy niż jego Stwórca?
18 Menm nan sèvitè Li yo, Li pa mete konfyans; ak pwòp zanj Li yo, Li jwenn fot.
Oto swoim sługom nie ufa i w swoich aniołach dostrzega braki;
19 Konbyen anplis, pou sila ki rete nan kay fèt an ajil yo, ki gen pousyè kon fondasyon, ki vin kraze devan papiyon!
O ileż bardziej w tych, którzy mieszkają w domach glinianych, których podstawa jest w prochu – łatwiej [ich] zgnieść niż mola.
20 Antre maten ak aswè, yo vin kase an mòso; san yo pa wè anyen, yo peri nèt.
Od poranka aż do wieczora są gładzeni; giną na wieki, a nikt [tego] nie zauważa.
21 Èske kòd soutyen tant yo pa plwaye pa anndan? Yo mouri konsa, san sajès.'
Czy ich wspaniałość nie przemija wraz z nimi? Umierają, ale nie w mądrości.
