Jòb 37
1 “Pou sa, menm kè mwen konn tranble. Li vòltije kite plas li.
Super hoc expavit cor meum, et emotum est de loco suo.
2 Koute, O koute byen bri vwa L, k ap gwonde tankou tonnè ak bri tonnè a k ap sòti nan bouch Li.
Audite auditionem in terrore vocis eius, et sonum de ore illius procedentem.
3 Anba tout syèl la, Li lage sa nèt ale, ak loray Li jis rive nan tout pwent tè a.
Subter omnes caelos ipse considerat, et lumen illius super terminos terrae.
4 Apre sa, yon gwo vwa ki rele fò; Li gwonde ak vwa majeste Li a. Li pa menm ralanti eklè lè yo tande vwa L.
Post eum rugiet sonitus, tonabit voce magnitudinis suae, et non investigabitur, cum audita fuerit vox eius.
5 Bondye gwonde avèk vwa mèvèy Li a. L ap fè gwo bagay ke nou pa kab menm konprann.
Tonabit Deus in voce sua mirabiliter, qui facit magna et inscrutabilia.
6 Paske a lanèj la, Li di: ‘Tonbe sou latè’, e a inondasyon lapli a, Li di: ‘Kontinye tonbe fò’.
Qui praecipit nivi ut descendat in terram, et hiemis pluviis, et imbri fortitudinis suae.
7 Li sele men a chak òm, pou tout moun kab konnen zèv Li yo.
Qui in manu omnium hominum signat, ut noverint singuli opera sua.
8 Konsa, tout bèt sovaj va antre nan kav yo e rete lakay yo.
Ingredietur bestia latibulum, et in antro suo morabitur.
9 Men sòti nan sid, tanpèt la parèt e nan nò, fredi a.
Ab interioribus austri egredietur tempestas, et ab Arcturo frigus.
10 Soti nan souf Bondye, se glas ki fèt, e sifas dlo yo vin glasi.
Flante Deo concrescit gelu, et rursum latissimae funduntur aquae.
11 Anplis, Li chaje vapè yo ak dlo e fè nwaj la vin lou; Li fè nwaj la gaye pou vide ekleraj Li.
Frumentum desiderat nubes, et nubes spargunt lumen suum.
12 Li chanje; Li gide l vire tounen pou l kab fè nenpòt sa Li kòmande l sou tout sifas tè a.
Quae lustrant per circuitum, quocumque eas voluntas gubernantis duxerit, ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum:
13 Se swa pou koreksyon, oswa pou mond Li an, oswa pou lanmou dous Li a, Li fè sa vin rive.
Sive in una tribu, sive in terra sua, sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri.
14 “Tande sa byen, O Job; Kanpe, e obsève mèvèy Bondye yo.
Ausculta haec Iob: sta, et considera mirabilia Dei.
15 Èske ou konnen kijan Bondye etabli tout sila yo, e fè ekleraj nan nwaj Li yo vin limen?
Numquid scis quando praeceperit Deus pluviis, ut ostenderent lucem nubium eius?
16 Èske ou konnen bagay a chak kouch nan nwaj yo, mèvèy a Sila a ki pafè nan konesans?
Numquid nosti semitas nubium magnas, et perfectas scientias?
17 Poukisa vètman ou cho lè tè a kalm akoz van sid la?
Nonne vestimenta tua calida sunt, cum perflata fuerit terra Austro?
18 Èske ou menm tou, ansanm avè L, ka ouvri syèl yo ki gen gran fòs tankou yon miwa metal ki fann nan dife?
Tu forsitan cum eo fabricatus es caelos, qui solidissimi quasi aere fusi sunt.
19 Enstwi nou kisa pou nou ta pale Li; paske akoz fènwa a, nou pa kab byen ranje ka nou.
Ostende nobis quid dicamus illi: nos quippe involvimur tenebris.
20 Èske yo va di Li ke mwen ta renmen pale? Oswa èske yon nonm ta pito di ke li ta vle vin anglouti nèt?
Quis narrabit ei quae loquor? etiam si locutus fuerit homo, devorabitur.
21 “Alò lezòm pa wè limyè ki klere nan syèl yo sof ke van an fin pase e eklèsi nwaj yo.
At nunc non vident lucem: subito aer cogetur in nubes, et ventus transiens fugabit eas.
22 Sòti nan nò, se reyon majeste an lò; Bondye antoure ak majeste etonnan.
Ab Aquilone aurum venit, et ad Deum formidolosa laudatio.
23 Toupwisan an, —nou pa kab jwenn Li. Li egzalte nan pouvwa Li. Jistis Li ak ladwati Li gran; Li pa janm oprime.
Digne eum invenire non possumus: magnus fortitudine, et iudicio, et iustitia et enarrari non potest.
24 Se pou sa lezòm plen lakrent ak respe Li; Li pa konsidere okenn moun ki saj nan kè.”
Ideo timebunt eum viri, et non audebunt contemplari omnes, qui sibi videntur esse sapientes.
