< Jòb 37 >

1 “Pou sa, menm kè mwen konn tranble. Li vòltije kite plas li.
Ja, hierover siddert mijn hart, En springt op van zijn plaats.
2 Koute, O koute byen bri vwa L, k ap gwonde tankou tonnè ak bri tonnè a k ap sòti nan bouch Li.
Hoort, hoort het bulderen van zijn stem, Het gebrom, dat komt uit zijn mond.
3 Anba tout syèl la, Li lage sa nèt ale, ak loray Li jis rive nan tout pwent tè a.
Langs heel de hemel slingert Hij zijn bliksem, En tot de grenzen der aarde.
4 Apre sa, yon gwo vwa ki rele fò; Li gwonde ak vwa majeste Li a. Li pa menm ralanti eklè lè yo tande vwa L.
Zijn stem gromt achter Hem aan, Hij dondert met zijn machtige kreet; Hij houdt de bliksem niet terug, Wanneer zijn stem zich laat horen.
5 Bondye gwonde avèk vwa mèvèy Li a. L ap fè gwo bagay ke nou pa kab menm konprann.
Maar ook wonderen wrocht God door zijn stem, Doet grote, onbegrijpelijke dingen!
6 Paske a lanèj la, Li di: ‘Tonbe sou latè’, e a inondasyon lapli a, Li di: ‘Kontinye tonbe fò’.
Hij spreekt tot de sneeuw: Val op aarde neer; Tot de regenstromen: Weest hevig!
7 Li sele men a chak òm, pou tout moun kab konnen zèv Li yo.
Dan sluit Hij alle mensen op, Opdat ieder sterveling zijn werk erkent;
8 Konsa, tout bèt sovaj va antre nan kav yo e rete lakay yo.
Ook de dieren zoeken hun schuilplaats op, En leggen zich neer in hun holen.
9 Men sòti nan sid, tanpèt la parèt e nan nò, fredi a.
Uit zijn kamer komt de wervelwind, Uit zijn voorraadschuren de koude;
10 Soti nan souf Bondye, se glas ki fèt, e sifas dlo yo vin glasi.
Door de adem Gods wordt het ijs gestolten, De watervlakte in boeien gelegd;
11 Anplis, Li chaje vapè yo ak dlo e fè nwaj la vin lou; Li fè nwaj la gaye pou vide ekleraj Li.
Het zwerk belaadt Hij met dampen, En spreidt zijn lichtende wolken uit.
12 Li chanje; Li gide l vire tounen pou l kab fè nenpòt sa Li kòmande l sou tout sifas tè a.
Ze zweven naar alle kanten rond, En gaan, zoals Hij het beschikt, Om te volbrengen, wat Hij hun gebiedt, Op de oppervlakte der aarde:
13 Se swa pou koreksyon, oswa pou mond Li an, oswa pou lanmou dous Li a, Li fè sa vin rive.
Is het tot straf, ze volbrengen zijn wil; Is het tot zegen, ze voeren hem uit.
14 “Tande sa byen, O Job; Kanpe, e obsève mèvèy Bondye yo.
Job, schenk er uw aandacht aan, Houd op, en let op Gods wonderen!
15 Èske ou konnen kijan Bondye etabli tout sila yo, e fè ekleraj nan nwaj Li yo vin limen?
Begrijpt ge, hoe God ze gebiedt, En het licht van zijn wolken doet flitsen;
16 Èske ou konnen bagay a chak kouch nan nwaj yo, mèvèy a Sila a ki pafè nan konesans?
Begrijpt ge iets van het zweven der wolken, Van de wonderwerken van den Alwetende?
17 Poukisa vètman ou cho lè tè a kalm akoz van sid la?
Gij, wiens kleren te warm zijn, Als de aarde amechtig van de zuidenwind ligt:
18 Èske ou menm tou, ansanm avè L, ka ouvri syèl yo ki gen gran fòs tankou yon miwa metal ki fann nan dife?
Kunt gij, evenals Hij, het zwerk tot een uitspansel strijken, Vast als een spiegel van gegoten metaal?
19 Enstwi nou kisa pou nou ta pale Li; paske akoz fènwa a, nou pa kab byen ranje ka nou.
Laat mij weten, wat wij Hem zullen zeggen, Wij, die door de duisternis hulpeloos staan!
20 Èske yo va di Li ke mwen ta renmen pale? Oswa èske yon nonm ta pito di ke li ta vle vin anglouti nèt?
Zal deze wijken wanneer ik het zeg; Worden weggevaagd, als de mens het beveelt?
21 “Alò lezòm pa wè limyè ki klere nan syèl yo sof ke van an fin pase e eklèsi nwaj yo.
Neen, thans aanschouwt men geen licht, Het is door de wolken verduisterd; Maar een wind steekt op, en bezemt ze weg:
22 Sòti nan nò, se reyon majeste an lò; Bondye antoure ak majeste etonnan.
En uit het Noorden breekt de goudglans door! God is van ontzagwekkende luister omringd:
23 Toupwisan an, —nou pa kab jwenn Li. Li egzalte nan pouvwa Li. Jistis Li ak ladwati Li gran; Li pa janm oprime.
Wij dringen dus niet tot den Almachtige door! Hij is groot in kracht en gerechtigheid; Hij is de Heer van het recht, die nimmer verdrukt!
24 Se pou sa lezòm plen lakrent ak respe Li; Li pa konsidere okenn moun ki saj nan kè.”
Daarom moeten de mensen Hem vrezen, Doorgronden Hem al de wijzen niet!

< Jòb 37 >