Jòb 33
1 “Malgre sa, koulye a, Job, souple tande mesaj mwen an e koute tout pawòl mwen yo.
Men hør nu Job, paa min Tale og lyt til alle mine Ord!
2 Gade byen, se koulye a mwen ouvri bouch mwen. Se lang nan bouch mwen ki pale.
Se, jeg har aabnet min Mund, min Tunge taler i Ganen;
3 Pawòl mwen yo sòti nan ladwati kè mwen, e lèv mwen pale soti yon kè ki renmen verite a.
mine Ord er talt af oprigtigt Hjerte, mine Læber fører lutret Tale.
4 Se Lespri Bondye ki te fè m, e souf Toupwisan an ki ban m lavi.
Guds Aand har skabt mig, den Almægtiges Aande har givet mig Liv.
5 Di m se pa sa, si ou kapab. Alinye pawòl ou yo an lòd devan m, e kanpe.
Svar mig, i Fald du kan, rust dig imod mig, mød frem!
6 Men gade byen, mwen se moun Bondye menm jan tankou ou. Mwen menm tou te fèt ak ajil la.
Se, jeg er din Lige for Gud, ogsaa jeg er taget af Ler;
7 Gade byen, se pa okenn krent mwen gen, ki ta bay ou laperèz, ni se pa akoz fòs pwa balans mwen an, ke ou ta twouve chaj la lou.
Rædsel for mig skal ikke skræmme dig, min Haand skal ej ligge tyngende paa dig.
8 “Anverite, ou te pale kote pou m ta tande, e mwen te tande son a pawòl ou yo.
Dog, det har du sagt i mit Paahør, jeg hørte saa lydende Ord:
9 Job te di: ‘Mwen san tach, san transgresyon; mwen inosan e nanpwen koupabilite nan mwen.
»Jeg er ren og uden Brøde, lydeløs, uden Skyld;
10 Gade byen, Li envante pretèks kont mwen; Li kontwole m tankou lènmi.
men han søger Paaskud imod mig, regner mig for sin Fjende;
11 Li mete pye mwen nan sèp; Li veye tout chemen mwen yo.’
han lægger mine Fødder i Blokken, vogter paa alle mine Veje.«
12 “Gade byen Job, kite mwen di ou, ou pa gen rezon nan sa, paske Bondye pi gran ke lòm.
Se, der har du Uret, det er mit Svar, thi Gud er større end Mennesket.
13 Poukisa ou plenyen kont Li ke Li pa eksplike ou tout zak Li yo?
Hvorfor tvistes du med ham, fordi han ej svarer paa dine Ord?
14 Anverite, Bondye pale yon fwa, oswa de fwa, men pèsòn pa okipe sa.
Thi paa een Maade taler Gud, ja paa to, men man ænser det ikke:
15 Nan yon rèv, yon vizyon nan nwit la, lè dòmi pwofon kon tonbe sou lòm, pandan yo nan somèy sou kabann yo,
I Drømme, i natligt Syn, naar Dvale falder paa Mennesker, naar de slumrende hviler paa Lejet;
16 konsa, Li ouvri zòrèy a lòm e mete so sou enstriksyon yo,
da aabner han Menneskers Øre, gør dem angst med Skræmmebilleder
17 pou Li kapab vire lòm pou chanje kondwit li e anpeche li fè ògèy.
for at faa Mennesket bort fra Uret og udrydde Hovmod af Manden,
18 Konsa, Li pwoteje nanm li pou l pa rive nan fòs la e lavi li pou l pa lantre nan Sejou Lanmò a.
holde hans Sjæl fra Graven, hans Liv fra Vaabendød.
19 “Lòm, anplis, resevwa chatiman doulè sou kabann li; avèk plent san rete jis rive nan zo li;
Eller han revses med Smerter paa Lejet, uafbrudt staar der Kamp i hans Ben;
20 jiskaske lavi li vin rayi pen, e nanm li, manje ke li te pi renmen an.
Livet i ham væmmes ved Brød og hans Sjæl ved lækker Mad;
21 Chè li epwize vin disparèt pou moun pa wè l e zo li yo ki pa te konn vizib pouse vin parèt.
hans Kød svinder hen, saa det ikke ses, hans Knogler, som før ikke saas, bliver blottet;
22 Nanm li vin rale toupre fòs lanmò a e lavi li pwoche sila kap detwi yo.
hans Sjæl kommer Graven nær, hans Liv de dræbende Magter.
23 “Si gen yon zanj pou ta entèsede pou li, se tankou youn nan yon milye, ki pou ta fè yon moun sonje sa k ap bon pou li,
Hvis da en Engel er paa hans Side, een blandt de tusind Talsmænd, som varsler Mennesket Tugt,
24 konsa, Bondye fè l gras. Li di l: ‘Delivre li pou l pa rive nan fòs lanmò a, Mwen te twouve yon racha.’
og den viser ham Naade og siger: »Fri ham fra at synke i Graven, Løsepenge har jeg faaet!«
25 Kite chè li vin pi fre ke li te ye nan jenès li. Kite li retoune nan jou a fòs jenès li yo.
da svulmer hans Legem af Friskhed, han oplever atter sin Ungdom.
26 Konsa, li va priye a Bondye, e Li va aksepte li, pou l kab wè figi L plèn ak jwa. Se konsa, Li restore ladwati a lòm.
Han beder til Gud, og han er ham naadig, han skuer med Jubel hans Aasyn, fortæller Mennesker om sin Frelse.
27 Li va chante devan lèzòm. Li va di: “Mwen te peche, mwen te konwonpi sa ki dwat, e li pa t bon pou mwen.
Han synger det ud for Folk: »Jeg synded og krænkede Retten og fik dog ej Løn som forskyldt!
28 Li te rachte nanm mwen pou l pa rive nan fòs lanmò a, e lavi m va wè limyè a.’
Han har friet min Sjæl fra at fare i Grav, mit Liv ser Lyset med Lyst!«
29 “Gade byen, Bondye konn fè tout bagay sa yo de fwa, menm twa fwa ak yon nonm,
Se, alle disse Ting gør Gud to Gange, ja tre med Mennesket
30 pou mennen nanm li fè l sòti kite fòs lanmò a, pou l kab eklèsi ak limyè lavi a.
for at redde hans Sjæl fra Graven, saa han skuer Livets Lys!
31 Prete atansyon, O Job, koute m byen; rete an silans e kite mwen pale.
Lyt til og hør mig, Job, ti stille, saa jeg kan tale!
32 Si ou gen yon bagay pou di, alò, reponn mwen; pale, paske mwen vle ba ou rezon.
Har du noget at sige, saa svar mig, tal, thi gerne gav jeg dig Ret;
33 Men si non, koute mwen; rete an silans, e mwen va montre ou sajès.”
hvis ikke, saa høre du paa mig, ti stille, at jeg kan lære dig Visdom!
