Jòb 31

1 “Mwen te fè yon akò ak zye m; alò kòman konsa mwen ta kab voye rega mwen sou yon vyèj?

Vjeru uèinih sa oèima svojim, pa kako bih pogledao na djevojku?

2 Paske se kisa ki pòsyon Bondye soti anwo a, ak eritaj a Toupwisan an soti anwo a?

Jer kakav je dio od Boga ozgo? i kakvo našljedstvo od svemoguæega s visine?

3 Èske li pa yon malè pou sila ki pa dwat yo, ak yon dezas pou sila ki fè inikite yo?

Nije li pogibao nevaljalome i èudo onima koji èine bezakonje?

4 Èske Li pa wè chemen mwen yo e kontwole tout pa mwen yo?

Ne vidi li on putove moje, i sve korake moje ne broji li?

5 “Si mwen te mache nan sa ki fo, e pye m te kouri dèyè twonpe moun,

Ako hodih s lažju ili ako pohitje noga moja na prijevaru,

6 (kite Li peze mwen nan yon balans ki jis e kite Bondye konnen entegrite m).

Neka me izmjeri na mjerilima pravijem, i neka Bog pozna dobrotu moju.

7 Si pa m yo te vire kite chemen an, oswa kè m te swiv zye m, oswa si gen yon tach ki kole sou men m,

Ako su koraci moji zašli s puta, i ako je za oèima mojim pošlo srce moje, i za ruke moje prionulo štogod,

8 kite mwen simen pou yon lòt ta manje, e kite tout sa m plante vin rache.

Neka ja sijem a drugi jede, i neka se iskorijene izdanci moji.

9 “Si kè m te sedwi pa yon fanm, oswa mwen te mize nan pòtay vwazen mwen,

Ako se zanijelo srce moje za kojom ženom, i ako sam vrebao na vratima bližnjega svojega,

10 kite madanm mwen graje pou yon lòt e kite lòt yo vin kouche sou li.

Neka drugomu melje žena moja, i neka se drugi nad njom povijaju.

11 Paske sa ta yon krim sansyèl; anplis, li ta yon inikite ki ta dwe jije.

Jer je to grdilo i bezakonje za sudije.

12 Paske li ta yon dife ki pou limen jis rive nan Sejou Lanmò yo e ta derasine tout byen mwen ranmase yo.

Jer bi to bio oganj koji bi proždirao do uništenja, i svu bi moju ljetinu iskorijenio.

13 Si mwen te refize demand esklav mwen an, gason kon fanm, lè l te fè yon plent kont mwen,

Ako nijesam htio doæi na sud sa slugom svojim ili sa sluškinjom svojom, kad bi se tužili na mene;

14 alò, kisa mwen ta kab fè lè Bondye leve? Konsa, lè L rele m pou jijman, ki repons mwen ta kab bay Li?

Jer šta bih èinio kad bi se Bog podigao, i kad bi potražio, šta bih mu odgovorio?

15 Èske Sila ki te fè m nan vant lan pa t fè li menm tou? Se pa Li sèl ki te fòme nou nan vant lan?

Koji je mene stvorio u utrobi, nije li stvorio i njega? nije li nas on isti sazdao u materici?

16 Si mwen te anpeche malere yo nan dezi yo, oswa te fè zye a vèv la pa wè klè,

Ako sam odbio siromasima želju njihovu, i oèi udovici zamutio,

17 oswa te manje pòsyon pa mwen pou kont mwen san òfelen an pa jwen ladann,

I ako sam zalogaj svoj sam jeo a nije ga jela i sirota,

18 (Men depi jenès mwen, òfelen an te grandi avè m tankou papa l e soti nan anfans lan, mwen te fè gid pou vèv la),

Jer je od mladosti moje rasla sa mnom kao kod oca, i od utrobe matere svoje vodao sam je;

19 si mwen te wè yon moun peri akoz mank rad, oswa ke sila ak bezwen pa t gen anyen pou kouvri l,

Ako sam gledao koga gdje gine nemajuæi haljine, i siromaha gdje se nema èim pokriti,

20 si kè li pa t beni m, si li pa t chofe ak lenn mouton mwen an,

Ako me nijesu blagosiljala bedra njegova što se runom ovaca mojih utoplio,

21 si mwen te leve men m kont òfelen an, akoz mwen te wè soutyen mwen nan pòtay la,

Ako sam izmahnuo rukom na sirotu, kad vidjeh na vratima pomoæ svoju,

22 alò, kite zepòl mwen tonbe sòti nan zepòl li, e bra m kase soti nan zo li.

Neka mi ispadne rame iz pleæa, i ruka moja neka se otkine od zgloba.

23 Paske m pè anpil malè Bondye a. Li tèlman gran ak majeste, m pa ka fè anyen devan L.

Jer sam se bojao pogibli od Boga, kojega velièanstvu ne bih odolio.

24 Si se nan lò mwen te mete espwa m, pou m te di lò fen a, ‘se ou ki konfyans mwen,’

Ako sam polagao na zlato nadanje svoje, ili èistome zlatu govorio: uzdanico moja!

25 Si mwen te rejwi akoz byen mwen yo te tèlman gran, e akoz men m te tèlman ranmase anpil;

Ako sam se veselio što mi je imanje veliko i što mnogo steèe ruka moja,

26 si mwen te gade solèy la lè l t ap brile, oswa lalin nan lè li prale nan bèlte li,

Ako sam gledao na sunce, kad sjaje, i na mjesec, kad ponosito hodi,

27 epi kè m te vin sedwi an sekrè, e men mwen te voye yon bo ki sòti nan bouch mwen,

I srce se moje potajno prevarilo i ruku moju poljubila usta moja,

28 sa osi ta yon inikite ki merite jijman, paske mwen t ap abandone Bondye anwo a.

I to bi bilo bezakonje za sudije, jer bih se odrekao Boga ozgo;

29 Èske mwen te rejwi lè lènmi m te vin disparèt nèt? Oswa bat men m lè mal vin rive li?

Ako sam se radovao nesreæi nenavidnika svojega, i ako sam zaigrao kad ga je zlo zadesilo,

30 Non, mwen pa t kite bouch mwen peche, ni mwen pa t mande pou l ta mouri avèk malediksyon.

Jer ne dadoh jeziku svojemu da griješi tražeæi dušu njegovu s proklinjanjem;

31 Èske mesye nan tant mwen yo pa t di: ‘Ou pa p twouve yon moun ki pa satisfè ak vyann pa li a?’

Ako ne govorahu domašnji moji: ko bi nam dao mesa njegova? ne možemo se ni najesti;

32 Etranje a pa t rete deyò; mwen te ouvri pòt mwen yo a vwayajè a.

Stranac nije noæivao na polju; vrata svoja otvorao sam putniku;

33 Èske m te kouvri transgresyon mwen yo tankou Adam? Oswa kache inikite mwen nan kè mwen,

Ako sam kao što èine ljudi tajio prijestupe svoje i krio svoje bezakonje u svojim njedrima,

34 akoz mwen te krent gwo foul la? Oswa akoz krent gwo wont lan devan lòt fanmi yo, te kenbe silans mwen e pa t sòti deyò?

Ako sam i mogao plašiti veliko mnoštvo, ipak od najmanjega u domu bijaše me strah; zato muèah i ne odlažah od vrata.

35 O ke m te gen yon moun ki pou tande mwen! Gade byen, men otograf mwen! Kite Toupwisan an reponn mwen! Mennen pwosè vèbal ke akizè a te ekri.

O da bih imao koga da me sasluša! Gle, želja je moja da mi svemoguæi odgovori i suparnik moj da mi napiše knjigu.

36 Anverite, mwen ta pote l sou zepòl mwen; mwen ta mare l sou mwen tankou yon kouwòn.

Nosio bih je na ramenu svom, vezao bih je sebi kao vijenac,

37 Mwen ta deklare a Li fòs kantite pa pye mwen yo pran. Tankou yon prens mwen ta parèt devan L.

Broj koraka svojih kazao bih mu, kao knez pristupio bih k njemu.

38 Si menm teren mwen an rele kont mwen, e tout tranch li yo kriye ansanm;

Ako je na me vikala moja zemlja, i brazde njezine plakale,

39 si mwen te manje fwi li san lajan, oswa te kòz ke mèt li yo te pèdi lavi yo,

Ako sam jeo roda njezina bez novaca i dosaðivao duši gospodara njezinijeh,

40 kite pikan yo grandi olye ble e zèb santi fò ranplase lòj la.” Pawòl yo a Job se fini.

Mjesto pšenice neka mi raða trnje, i mjesto jeèma kukolj. Svršiše se rijeèi Jovove.