Jòb 31
1 “Mwen te fè yon akò ak zye m; alò kòman konsa mwen ta kab voye rega mwen sou yon vyèj?
Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?
2 Paske se kisa ki pòsyon Bondye soti anwo a, ak eritaj a Toupwisan an soti anwo a?
Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?
3 Èske li pa yon malè pou sila ki pa dwat yo, ak yon dezas pou sila ki fè inikite yo?
Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?
4 Èske Li pa wè chemen mwen yo e kontwole tout pa mwen yo?
Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?
5 “Si mwen te mache nan sa ki fo, e pye m te kouri dèyè twonpe moun,
Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;
6 (kite Li peze mwen nan yon balans ki jis e kite Bondye konnen entegrite m).
To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.
7 Si pa m yo te vire kite chemen an, oswa kè m te swiv zye m, oswa si gen yon tach ki kole sou men m,
Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;
8 kite mwen simen pou yon lòt ta manje, e kite tout sa m plante vin rache.
Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.
9 “Si kè m te sedwi pa yon fanm, oswa mwen te mize nan pòtay vwazen mwen,
Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;
10 kite madanm mwen graje pou yon lòt e kite lòt yo vin kouche sou li.
To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.
11 Paske sa ta yon krim sansyèl; anplis, li ta yon inikite ki ta dwe jije.
[Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;
12 Paske li ta yon dife ki pou limen jis rive nan Sejou Lanmò yo e ta derasine tout byen mwen ranmase yo.
To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.
13 Si mwen te refize demand esklav mwen an, gason kon fanm, lè l te fè yon plent kont mwen,
Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;
14 alò, kisa mwen ta kab fè lè Bondye leve? Konsa, lè L rele m pou jijman, ki repons mwen ta kab bay Li?
Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?
15 Èske Sila ki te fè m nan vant lan pa t fè li menm tou? Se pa Li sèl ki te fòme nou nan vant lan?
Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?
16 Si mwen te anpeche malere yo nan dezi yo, oswa te fè zye a vèv la pa wè klè,
Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;
17 oswa te manje pòsyon pa mwen pou kont mwen san òfelen an pa jwen ladann,
Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;
18 (Men depi jenès mwen, òfelen an te grandi avè m tankou papa l e soti nan anfans lan, mwen te fè gid pou vèv la),
(Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);
19 si mwen te wè yon moun peri akoz mank rad, oswa ke sila ak bezwen pa t gen anyen pou kouvri l,
Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;
20 si kè li pa t beni m, si li pa t chofe ak lenn mouton mwen an,
Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;
21 si mwen te leve men m kont òfelen an, akoz mwen te wè soutyen mwen nan pòtay la,
Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;
22 alò, kite zepòl mwen tonbe sòti nan zepòl li, e bra m kase soti nan zo li.
Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.
23 Paske m pè anpil malè Bondye a. Li tèlman gran ak majeste, m pa ka fè anyen devan L.
Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].
24 Si se nan lò mwen te mete espwa m, pou m te di lò fen a, ‘se ou ki konfyans mwen,’
Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;
25 Si mwen te rejwi akoz byen mwen yo te tèlman gran, e akoz men m te tèlman ranmase anpil;
Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;
26 si mwen te gade solèy la lè l t ap brile, oswa lalin nan lè li prale nan bèlte li,
Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;
27 epi kè m te vin sedwi an sekrè, e men mwen te voye yon bo ki sòti nan bouch mwen,
A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;
28 sa osi ta yon inikite ki merite jijman, paske mwen t ap abandone Bondye anwo a.
I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.
29 Èske mwen te rejwi lè lènmi m te vin disparèt nèt? Oswa bat men m lè mal vin rive li?
Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;
30 Non, mwen pa t kite bouch mwen peche, ni mwen pa t mande pou l ta mouri avèk malediksyon.
(Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);
31 Èske mesye nan tant mwen yo pa t di: ‘Ou pa p twouve yon moun ki pa satisfè ak vyann pa li a?’
Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.
32 Etranje a pa t rete deyò; mwen te ouvri pòt mwen yo a vwayajè a.
Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.
33 Èske m te kouvri transgresyon mwen yo tankou Adam? Oswa kache inikite mwen nan kè mwen,
Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;
34 akoz mwen te krent gwo foul la? Oswa akoz krent gwo wont lan devan lòt fanmi yo, te kenbe silans mwen e pa t sòti deyò?
Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?
35 O ke m te gen yon moun ki pou tande mwen! Gade byen, men otograf mwen! Kite Toupwisan an reponn mwen! Mennen pwosè vèbal ke akizè a te ekri.
Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.
36 Anverite, mwen ta pote l sou zepòl mwen; mwen ta mare l sou mwen tankou yon kouwòn.
Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?
37 Mwen ta deklare a Li fòs kantite pa pye mwen yo pran. Tankou yon prens mwen ta parèt devan L.
Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.
38 Si menm teren mwen an rele kont mwen, e tout tranch li yo kriye ansanm;
Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;
39 si mwen te manje fwi li san lajan, oswa te kòz ke mèt li yo te pèdi lavi yo,
Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;
40 kite pikan yo grandi olye ble e zèb santi fò ranplase lòj la.” Pawòl yo a Job se fini.
Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.
