Jòb 3
1 Lè l fini, Job te ouvri bouch li e te modi jou li te fèt la.
Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:
2 Job te di:
3 “Kite jou ke m te dwe fèt la peri, ak nwit ki te anonse ‘se yon gason ki fèt la.’
“Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!
4 Ke jou sa a kapab vin fènwa nèt. Pa kite Bondye anwo a pran swen li, ni limyè vin klere sou li.
Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.
5 Kite fènwa avèk gwo tenèb reklame li. Kite fènwa jou sa a modi li.
Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.
6 Selon nwit sa a, kite tenèb sezi li. Kite li pa gen rejwisans nan jou ane a. Kite li pa antre nan chif ki konte mwa yo.
Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.
7 Koute byen, kite nwit sa a rete esteril. Pa kite okenn kri lajwa antre ladann.
Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.
8 Kite sila ki konn modi jou yo modi jou sa a, sila ki prè pou fè Levyatan leve kò l.
Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.
9 Kite zetwal lannwit li yo vin etenn. Kite li espere limyè, men pa twouve l. E kite li pa wè maten vin parèt,
Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.
10 akoz li pa t fèmen ouvèti vant manman m, ni kache twoub devan zye m.
Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.
11 “Poukisa mwen pa t mouri lè m te fèt? Sòti nan vant li e mouri la menm?
“Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?
12 Poukisa jenou yo te resevwa m, e poukisa tete a, pou m ta pran?
Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?
13 Paske koulye a mwen t ap gen tan kouche pou m jwenn lapè; mwen t ap dòmi depi lè sa a e mwen t ap twouve repo,
Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;
14 ansanm ak wa ak konseye latè ki te rebati ansyen mazi yo pou kont yo;
Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,
15 oswa avèk prens ki te gen lò yo, ki t ap plen lakay yo ak ajan;
Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.
16 Oswa kon yon fòs kouch ki kache, mwen pa t ap egziste, kon yon pitit ki pa t janm wè limyè.
Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?
17 La, mechan yo sispann fè laraj, e la moun fatige yo jwenn repo.
Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.
18 Prizonye yo alèz ansanm. Yo p ap tande vwa a sipèvizè a.
Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.
19 Ni piti, ni gran yo la. E esklav la lib de mèt li.
Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.
20 “Poukisa limyè bay a sila ki soufri a, e lavi a nanm anmè a,
“Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?
21 ki anvi wè lanmò, men nanpwen, e fouye plis pou twouve li pase trezò kache,
Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;
22 ki rejwi anpil e fè lwanj lè yo rive nan tonbo a?
Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.
23 Poukisa limyè bay a yon nonm ak chemen an kache a, ke Bondye te jennen tout kote a?
Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?
24 Paske soupi mwen yo parèt menm moman manje a rive devan ze m. Epi kri mwen yo vide tankou dlo.
Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.
25 Paske sa m krent lan te vini sou mwen. Sa ke m pa vle wè a te tonbe sou mwen.
Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.
26 Mwen pa alèz, ni mwen pa anpè. Mwen pa jwenn repo, ni m pa kal, men se boulvèsman ki vin parèt.”
Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”
