Jòb 3
1 Lè l fini, Job te ouvri bouch li e te modi jou li te fèt la.
Post hæc aperuit Job os suum, et maledixit diei suo,
2 Job te di:
et locutus est:
3 “Kite jou ke m te dwe fèt la peri, ak nwit ki te anonse ‘se yon gason ki fèt la.’
Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo.
4 Ke jou sa a kapab vin fènwa nèt. Pa kite Bondye anwo a pran swen li, ni limyè vin klere sou li.
Dies ille vertatur in tenebras: non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
5 Kite fènwa avèk gwo tenèb reklame li. Kite fènwa jou sa a modi li.
Obscurent eum tenebræ et umbra mortis; occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.
6 Selon nwit sa a, kite tenèb sezi li. Kite li pa gen rejwisans nan jou ane a. Kite li pa antre nan chif ki konte mwa yo.
Noctem illam tenebrosus turbo possideat; non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus.
7 Koute byen, kite nwit sa a rete esteril. Pa kite okenn kri lajwa antre ladann.
Sit nox illa solitaria, nec laude digna.
8 Kite sila ki konn modi jou yo modi jou sa a, sila ki prè pou fè Levyatan leve kò l.
Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan.
9 Kite zetwal lannwit li yo vin etenn. Kite li espere limyè, men pa twouve l. E kite li pa wè maten vin parèt,
Obtenebrentur stellæ caligine ejus; expectet lucem, et non videat, nec ortum surgentis auroræ.
10 akoz li pa t fèmen ouvèti vant manman m, ni kache twoub devan zye m.
Quia non conclusit ostia ventris qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.
11 “Poukisa mwen pa t mouri lè m te fèt? Sòti nan vant li e mouri la menm?
Quare non in vulva mortuus sum? egressus ex utero non statim perii?
12 Poukisa jenou yo te resevwa m, e poukisa tete a, pou m ta pran?
Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?
13 Paske koulye a mwen t ap gen tan kouche pou m jwenn lapè; mwen t ap dòmi depi lè sa a e mwen t ap twouve repo,
Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem
14 ansanm ak wa ak konseye latè ki te rebati ansyen mazi yo pou kont yo;
cum regibus et consulibus terræ, qui ædificant sibi solitudines;
15 oswa avèk prens ki te gen lò yo, ki t ap plen lakay yo ak ajan;
aut cum principibus qui possident aurum, et replent domos suas argento;
16 Oswa kon yon fòs kouch ki kache, mwen pa t ap egziste, kon yon pitit ki pa t janm wè limyè.
aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.
17 La, mechan yo sispann fè laraj, e la moun fatige yo jwenn repo.
Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.
18 Prizonye yo alèz ansanm. Yo p ap tande vwa a sipèvizè a.
Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.
19 Ni piti, ni gran yo la. E esklav la lib de mèt li.
Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
20 “Poukisa limyè bay a sila ki soufri a, e lavi a nanm anmè a,
Quare misero data est lux, et vita his qui in amaritudine animæ sunt:
21 ki anvi wè lanmò, men nanpwen, e fouye plis pou twouve li pase trezò kache,
qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum;
22 ki rejwi anpil e fè lwanj lè yo rive nan tonbo a?
gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum?
23 Poukisa limyè bay a yon nonm ak chemen an kache a, ke Bondye te jennen tout kote a?
viro cujus abscondita est via et circumdedit eum Deus tenebris?
24 Paske soupi mwen yo parèt menm moman manje a rive devan ze m. Epi kri mwen yo vide tankou dlo.
Antequam comedam, suspiro; et tamquam inundantes aquæ, sic rugitus meus:
25 Paske sa m krent lan te vini sou mwen. Sa ke m pa vle wè a te tonbe sou mwen.
quia timor quem timebam evenit mihi, et quod verebar accidit.
26 Mwen pa alèz, ni mwen pa anpè. Mwen pa jwenn repo, ni m pa kal, men se boulvèsman ki vin parèt.”
Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? et venit super me indignatio.
