Jòb 28
1 Anverite, gen yon min pou ajan e yon plas pou rafine lò.
Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
2 Fè retire nan pousyè a e kwiv la fonn soti nan wòch la.
Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
3 Lòm fè tenèb la pati, e rive jis nan dènye limit lan. Li chache twouve wòch kap kache a, ak nan pwofon fènwa.
Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
4 Li fouye yon twou fon byen lwen kote moun rete, kote ki bliye nèt pa pye moun. Konsa, yo pandye, yo balanse byen lwen limanite.
Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
5 Pou tè a, depi nan li, manje sòti, men anba, li boulvèse tankou dife.
Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
6 Wòch li se sous a pyè safi yo. Epi nan pousyè li, genyen lò.
W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
7 Chemen li pa rekonèt pa koukou, ni zye grigri pa janm wè l.
A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
8 Bèt pi fewòs yo pa mache la, ni lyon pa pase sou li.
Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
9 Li mete men li sou wòch silèks la. Li chavire mòn yo soti nan baz yo.
Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
10 Li kreve kanal ki pase nan wòch yo, e zye li wè tout sa ki presye.
Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
11 Li bouche flèv yo pou dlo pa koule e sa ki kache yo, li fè yo parèt nan limyè.
Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
12 “Men se kibò yo twouve sajès? Epi kibò yo jwenn sajès la?
Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
13 Lòm pa konnen valè li, ni valè li pa kab twouve nan peyi moun vivan yo.
Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
14 Labim nan di: “Li pa nan mwen”. Lanmè a di: ‘Li pa bò kote m’.
Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
15 Lò pi pa egal ak valè l, ni ajan pa kab peze kon pri li.
Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
16 Valè li pa kab konpare ak lò Ophir, oswa oniks presye, oswa safì.
Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
17 Ni lò ni vit pa egal avè l, ni li pa kab fè echanj pou bagay ki fèt an lò fen.
Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
18 Koray ak kristal, bliye sa nèt. Posede sajès se pi wo ke pèl.
Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
19 Topaz a Éthiopie a pa kab konpare avè l; ni li pa kab valorize an lò pi.
Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
20 E byen, se kibò sajès la sòti? Epi kibò anplasman bon konprann nan ye?
Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
21 Konsa, li kache a zye de tout èt vivan yo e kache menm a zwazo syèl yo.
Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
22 Labim nan ak lanmò a pale: ‘Ak zòrèy nou, nou konn tande rapò bagay sa a.’
Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
23 Bondye konprann chemen li e Li konnen plas li.
Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
24 “Paske Li chache jis rive nan dènye pwent latè e wè tout bagay anba syèl yo.
Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
25 Lè L te bay pwa a van an e te divize dlo yo pa mezi,
Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
26 Lè L te etabli yon limit pou lapli e yon chemen pou kout eklè,
On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
27 Li te wè l e Li te deklare li. Li te etabli li e anplis, Li te konprann bout li.
W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
28 Konsa, a lòm Li te di: ‘Gade byen, lakrent Senyè a, se sa ki sajès; epi kite mal, se sa ki bon konprann.’”
Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
